Ruimtevaart topic

Gestart door C.G. de Beaufort, 31 juli 2015 - 16:04:07

« vorige - volgende »

Sabai

Citaat van: Jozef op 08 september 2016 - 19:13:51
De video gaat fout op het moment dat hij over side wall forces praat. De uitleg die hij geeft ("je ontwerpt de holte zodanig dat de golven niet op de zijkanten botsen") is gewoon niet afdoende; theoretisch kan dit helemaal niet. Daarom is er nog altijd geen sluitende, algemeen aanvaarde theorie over waarom er in het labo toch voortstuwing gemeten wordt (al zouden die Finnen dus wel iets op het spoor kunnen zijn).

Klinkt alsof je er al veel over weet. Ben je werzaam in de technologie  brance?

Jozef

Gewoon lang oefenen om slim over te komen, op den duur gelooft iedereen je. ;)

Nee grapje, ik ben ingenieur in de vliegtuigindustrie. De link om interesse te hebben in de ruimtevaart is dan snel gelegd.

Sabai

Wat ik alleen begrijp is dat er gesproken word over een brandstof vrije motor. Bedoelen ze hier een fossiele brandstof mee? Want als ik het goed gebruiken gebruiken ze wel een soort van magnetron om energie op te wekken. En om dat te laten werken zal je toch ook weer electrische energie nodig hebben uit een accu of zonnepaneel.Of is het een zelf genererend iets?

Jozef

Klopt helemaal. Je moet geen brandstof meenemen vanop aarde, maar je hebt wel elektriciteit nodig. Daar gebruik je dan zonnepanelen voor.

Het gaat dan ook om relatief zwakke voortstuwing. Je zult er niet mee van de grond komen. Maar in de ruimte verhoog je er wel geleidelijk je snelheid mee, en dat gaat door en door. Waar je bijvoorbeeld aan kunt denken is dat het een uur duurt om 100 km/u snelheid te winnen. Een versnelling van twee keer niks, maar als je het een hele dag volhoudt zit je al aan 2400 km/u en na een maand op 72000... Dan komt Mars plots best snel dichterbij. Dan moet je je al zorgen maken of je wel op tijd weer kunt remmen. :P

C.G. de Beaufort

Het in kaart brengen van ons Melkweg stelsel



De Gaia, in december 2013 is gelanceerd, zal op een afstand van 1,5 miljoen km van de aarde de nabije sterren in ons Melkweg stelsel fotograferen. Dat is slechts 1% van van de geschatte Melkweg, verspreid over een oppervlakte van 100000 lichtjaar van de diameter v/d Melkweg. Maar het is genoeg om professionele sterrenkijkers bezig te houden voor de komende jaren, zei Francois Mignard, een astronoom bij het Franse Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek en een lid van de Gaia Science Team. "Dat is 20 keer meer dan wat we eerder hadden," zei Mignard. "En dat alles in een klap". Tegelijkertijd zal het essentiële gegevens over elke ster temperatuur, helderheid en chemische samenstelling te verzamelen, sterk uitbreiden van de huidige kennis. Tienduizenden eerder ontdekte objecten zullen worden ontdekt, met inbegrip van planetoïden die ene dag kan een bedreiging vormen voor de aarde, planeten cirkelen nabije sterren, en exploderende supernova's. "De missie  zal duizenden nieuwe werelden onthullen" Gregory Laughlin, een astronoom aan de Yale University. Het ruimtevaartuig wordt bestuurd vanuit het European Space Operations Centre in Darmstadt, Duitsland, met behulp van grondstations in Cebreros, Spanje en New Norcia in Australië. Meer dan 50 bedrijven in heel Europa waren betrokken bij de bouw van Gaia en haar instrumenten. Missie wetenschappers zijn gepland om journalisten te informeren over een aantal van de eerste bevindingen woensdagmiddag. Hieronder, zie de eerste :



Groet,

C.G. de Beaufort

C.G. de Beaufort

Elon Musk die dit jaar een persconferentie -  d.d. 27/09/2016 - houdt. Hij beschrijft de kolonisatie van Mars. Je moet de video ongeveer 21 minuten vooruit schrijven eer je een beeld krijgt.



Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort

Inzoemen op een star cluster Terzan 5.



Melkweg is een.... stipje

Groet,

C.G. de Beaufort

C.G. de Beaufort

#112
Bij deze hier iets 'ouds'. Na de 2 Marsrovers MER A/B, die in januari 2004 op Mars werden gezet waarvan de de Opportunity(!) nog steeds leeft de Spirit niet meer, werd er op 6 augustus 2012 de MSL (3x groter dan MER A/B, 900 kg) genaamd Curiosity, die moest landen op Mars. De computer met 500.000 lijnen van het programma die afdaling begeleidde, oefende 7 minuten van terreur uit eer de Curiosity er staat en kan uitzenden....



In in 2020 maken we ook zoiets mee, maar de rover heeft wel meer camera's en geluid erop, zie o.a. mijn post op 5 augustus 2016. Zie hier de laatste vier jaar wat Curiosity ong. gedaan heeft :



Groet,

C.G. de Beaufort

 

C.G. de Beaufort

Curiosity zet de zon vanaf Mars...



Verbazingwekkend!

Groet,

C.G. de  Beaufort


Robbert65

"We have to remember these days. There is no guarantee they will last forever. Enjoy them as long as they last." – Sebastian Vettel

C.G. de Beaufort

Citaat van: Robbert65 op 11 oktober 2016 - 14:22:43
schitterend!

Yep, ik heb'm als background gezet in de desktop. Weer is wat anders...  :)

Groet,

C.G. de Beaufort

C.G. de Beaufort

Teleporteren naar een quantum internet

De kwantumfysica is een gebied dat lijkt de wetenschappers een supermacht te geven, waaronder teleportatie. Deze wetenschappers begrijpen de wereld van extreem kleine of koude deeltjes en kunnen verbazingwekkende prestaties ermee uitvoeren. De wetenschap achter deze prestaties is ingewikkeld en tot voor kort, alleen bestaand ​​in de laboratorium-instellingen. Maar dat is nu aan het veranderen: onderzoekers zijn begonnen met kwantumteleportatie implementeren in real-world contexten. In staat zijn om dit te doen zou wel eens een revolutie moderne telefoon en internet communicatie, wat leidt tot zeer veilige, versleutelde berichten.



Dit beeld toont kristallen voor het opslaan fotonen, die zich gedragen alsof zij deel uitmaken van hetzelfde geheel. Wetenschappers gebruiken kristallen als deze in de quantum teleportatie-experimenten.
Bronvermelding: Felix Bussieres / Universiteit van Genève.

Een paper gepubliceerd in Nature Photonics worden de eerste experimenten met kwantumteleportatie in een grootstedelijke glasvezel kabelnetwerk. Voor de eerste keer, is het fenomeen getuige geweest over lange afstanden in de werkelijke stedelijke infrastructuur. In Canada, Universiteit van Calgary onderzoekers geteleporteerd de quantum toestand van een foton meer dan 6 kilometer in de "donkere" - c.q. 'ongebruikte kabels' - onder de stad Calgary. Dat is een nieuw record voor de langste afstand van kwantumteleportatie in een echt grootstedelijke netwerk. Terwijl langere afstanden had in het verleden opgenomen, zijn deze uitgevoerd in laboratorium instellingen, waarbij fotonen door de spoelen van de kabel werden afgevuurd om het signaalverlies veroorzaakt door lange afstanden te simuleren. Deze laatste reeks experimenten in Calgary getest kwantumteleportatie in feitelijke infrastructuur, wat neerkomt op een belangrijke stap voorwaarts voor de technologie. "Demonstreren quantum effecten zoals teleportatie buiten een testomgeving betrekt een geheel nieuwe reeks van uitdagingen. Dit experiment laat zien hoe deze uitdagingen kunnen allemaal worden overwonnen en daarom markeert een belangrijke mijlpaal op weg naar de toekomst quantum internet", aldus Francesco Marsili, een van de JPL co-auteurs. "Quantum communicatie ontsluit een aantal van de unieke eigenschappen van de kwantummechanica, bijvoorbeeld, informatie uitwisselen met de ultieme beveiliging of met elkaar te verbinden quantum computers." Foton sensoren voor het experiment werden ontwikkeld door Marsili en Matt Shaw van JPL's Microdevices Laboratory, samen met collega's van het National Institute of Standards and Technology, Boulder in Colorado. Hun expertise was van cruciaal belang voor de experimenten: quantum netwerken wordt gedaan met fotonen en vereist een aantal van de meest gevoelige sensoren in de wereld om precies te weten wat er gebeurt met het deeltje. "Supergeleidende detector platform, dat is ontwikkeld door JPL en NIST onderzoekers, maakt het mogelijk om enkele fotonen in telecommunicatie golflengten te detecteren met bijna perfecte efficiëntie en bijna geen ruis. Dit was gewoon niet mogelijk met eerdere detectoren met experimenten zoals de onze. Met behulp van de bestaande glasvezel-infrastructuur, zou het ommogelijk en te dicht geweest zonder detectors JPL ", zei Daniel Oblak van de Universiteit van Calgary.

Veiliger e-mails met behulp van de kwantumfysica

Krimpen tot op het niveau van een foton en de fysica begint in te spelen door bizarre regels. Wetenschappers die deze regels te begrijpen, kan "verwarren" twee deeltjes, zodat hun eigenschappen zijn gekoppeld. Verstrengeling is een verbijsterende concept waarbij deeltjes met verschillende eigenschappen of staten, kunnen met elkaar verbonden worden door de ruimte. Dat betekent dat wat van invloed staat één deeltje zal de andere beïnvloeden, zelfs als ze zich bevinden mijl uit elkaar. Hier komt de teleportatie in. Stel je hebt twee verstrengelde deeltjes. laten we noemen Photon1 en Photon2. De Photon2 wordt naar een afgelegen locatie gestuurd. En, het voldoet aan Photon3 hoe de twee met elkaar omgaan. Photon3's toestand kan worden overgedragen aan Photon2 en automatisch "geteleporteerd" om de verstrengelde tweeling, Photon1. Deze lichaamloze overdracht gebeurt ondanks het feit dat Photon1 en Photon3 niet op elkaar inwerken. Deze eigenschap kan worden gebruikt om geheime boodschappen veilig uit te wisselen. Als twee mensen delen een verstrengelde paar fotonen, kan quantum informatie in een onstoffelijke wijze worden overgedragen, waardoor een afluisteraar een niet te onderscheppen communicatie en niet in staat om het geheime bericht te lezen.

Teleportatie betekent 'going the distance'

Dit systeem van sterk beveiligde communicatie wordt getest in een aantal gebieden met inbegrip van financiële bedrijven en organisaties als NASA die willen hun ruimte datasignalen te beschermen. De supergeleidende single photon detectoren ontwikkeld door Marsili, Shaw en hun NIST collega's zijn een belangrijk instrument om dit te doen, omdat het verzenden van fotonen over lange afstanden zal onvermijdelijk leiden tot "verlies" van het signaal. Zelfs bij gebruik van een laser in de ruimte, licht verspreidt over afstand verzwakt het vermogen van het signaal worden verzonden. De volgende stap is het bouwen van repeaters dat de toestand van een foton verder kan teleporteren van de ene locatie naar de volgende. Zoals repeaters worden gebruikt om andere telecommunicatiesignalen over lange afstanden te dragen, kunnen zij worden gebruikt om fotonen teleporteren. Supergevoelige photon detectoren zou toestaan ​​repeaters verstrengelde fotonen te sturen in het hele land. Voor-ruimte-gerelateerde communicatie, repeaters zou niet eens nodig zijn; fotonen kan uiteindelijk worden ontslagen in de ruimte met behulp van lasers, en foton staten geteleporteerd kon worden vanaf de aarde. Een aantal repeaters werden gebruikt in de experimenten Calgary, die vooral bedoeld zijn om te bepalen hoe kwantumteleportatie buiten het laboratorium kan worden uitgevoerd. Onderzoekers gebruikten 'dark fiber' van de stad - een enkele optische kabel zonder elektronica of netwerk-apparatuur die door hen. "Door het gebruik van geavanceerde supergeleidende detectoren, kunnen we individuele fotonen gebruiken om zowel klassieke en quantum informatie vanuit de ruimte naar de grond efficiënt te communiceren", zegt Shaw. "We zijn van plan om meer geavanceerde versies van deze detectoren te gebruiken voor demonstraties van optische communicatie uit de verre ruimte en kwantumteleportatie van het International Space Station."

Groet,

C.G. de Beaufort

 

C.G. de Beaufort

Schuine stand van de zon terug te voeren op de onontdekte planeet



Deze artistieke imitatie toont het verre uitzicht vanaf planet Nine terug naar de zon. Er wordt gedacht dat het gasvormige substantie heeft, vergelijkbaar met Uranus en Neptunus. Hypothetische bliksem verlicht de nacht.
Bronvermelding: Caltech / R. Hurt (IPAC).

Planet Nine - de onontdekte planeet aan de rand van het zonnestelsel die werd voorspeld door het werk van Caltech's Konstantin Batygin en Mike Brown in januari 2016 - blijkt verantwoordelijk voor de ongebruikelijke schuine stand van de zon te zijn volgens een nieuwe studie. De grote en verre planeet voegt toe aan een schommeling van het zonnestelsel, waardoor het lijkt dat de zon een beetje is gekanteld. "Omdat Planet Nine is zo massief is en een baan heeft die gekanteld is ten opzichte van de andere planeten, dan heeft het zonnestelsel geen andere keuze niet op één lijn langzaam te draaien ", zegt Elizabeth Bailey en hoofdauteur van de ontdekking. Alle planeten draaien in een plat vlak ten opzichte van de zon, ruwweg binnen een paar graden van elkaar. De onontdekte planeet, die roteert met een 6 graden schommeling ten opzichte van de zon, waardoor het lijkt de zon zelf af the schuinen. Tot nu toe had niemand een overtuigende verklaring voor een dergelijk effect gevonden. "Het is zo'n diepgewortelde mysterie en zo moeilijk uit te leggen dat mensen gewoon niet over praten", zegt Brown en Barbara Rosenberg, hoogleraar Planetary Sterrenkunde. Brown en Batygin's ontdekking van het bewijs dat de zon wordt gecirkeld door een nog-onzichtbare planeet - dat is ongeveer 10 keer de grootte van de aarde met een baan, dat is ongeveer 20 keer verder van de zon dan de gemiddelde Neptunus - verandert de fysica. Planet Nine, op basis van hun berekeningen, lijkt de baan van ongeveer 30 graden af ​​van het baanvlak met de andere planeten. "Het blijft ons verbazen; elke keer als we kijken zorgvuldig blijven we vinden dat planet Nine vertelt iets over het zonnestelsel zo lang een mysterie geweest", zegt Batygin, een assistent-professor van planetaire wetenschap. Hun bevindingen zijn geaccepteerd voor publicatie in een komende nummer van het Astrophysical Journal.

Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort

#118
Laatste GB van Pluto-gegevens ontvangen op de aarde



Het duurde meer dan een jaar voor de New Horizons om alle gegevens terug te sturen van de Pluto ontmoeting, zie de video hierboven.

NASA's New Horizons missie vanaf Pluto bereikte een belangrijke mijlpaal deze week toen de laatste restjes van de gegevens die zijn opgeslagen op digitale recorders het ruimtevaartuig sinds juli 2015 veilig is aangekomen op de aarde. Deze reisde van de New Horizons ruimtesonde meer dan 3,1 miljard mijl (vijf uur + acht minuten op de lichtsnelheid), genomen door de Ralph/Leisa imager van een Pluto-Charon observatie segment. De downlink kwam via Deep Space Network van NASA's in Canberra, Australië. Het was de laatste van de 50-plus GB van Pluto systeemgegevens door New Horizons naar de Aarde uitgezonden in de afgelopen 15 maanden. "De Pluto systeem data die New Horizons verzameld heeft ons telkens weer verbaasd over de schoonheid en complexiteit van Pluto en zijn systeem van zijn manen," zei de New Horizons hoofdonderzoeker Alan Stern. "Er is veel werk voor de boeg voor ons om de 400-plus wetenschappelijke waarnemingen die allemaal naar de aarde gezonden begrijpen. En dat is precies wat we gaan doen, immers wie weet wanneer de volgende gegevens van een ruimtevaartuig bezoekende Pluto gestuurd worden. Omdat het slechts één schot op het doel was, is New Horizons ontworpen om zoveel mogelijk gegevens te verzamelen als het kon en zo snel mogelijk. Het ruimtevaartuig werd geprogrammeerd om te selecteren, een hoge prioriteit data-sets naar huis te sturen in de dagen vlak voor en na de dichte benadering en daarna terug te keren van de enorme hoeveelheid resterende opgeslagen data in september 2015. "We hebben nu een pot met goud", zei de mission operations manager Alice Bowman. Bowman zei dat het team een definitieve data-verificatie uit te voeren voordat het wissen van de twee aan boord recorders en clearing ruimte, vóór de New Horizons Kuipergordel verlengde missie (KEM). In de volgende moet het object 2014 MU69 worden aangedaan (2019), zie de vorige post over dit onderwerp, nr. 41. 

Groet,

C.G. de Beaufort


C.G. de Beaufort

Tien feiten over de Webb telescoop

Deze gaat in 2018 de lucht in, vanaf Guyana. Het is 100 keer nauwkeuriger dan de Hubble. Zo'n 20 jaar geleden zijn ze met de constructie gestart. Zo'n 8.7 miljard dollar heeft'ie gekost. Hieronder volgt een overzicht, verder kan je lezen in post nr. 11



Groet,

C.G. de Beaufort