Vandaag in de F1-geschiedenis....

[Sabai]

Zijn er ook toevallig  nog beelden van deze race?

Och jee:
 
 

De eerste link: staat gewoon een rescuewagen op het rechte stuk en de race gaat gewoon door. Wat krankzinnig. Wat als je niks ziet door de spray en er met 270(?) opknalt!

Ongelooflijk idd. Ze hadden destijds zeker nog niet van de SC gehoort.

[Jehoentelaar]

Uit m'n hoofd was de eerste keer dat de SC in de 'moderne' F1 werd ingezet in Brazilië 1993.

[SDG]

Uit m'n hoofd was de eerste keer dat de SC in de 'moderne' F1 werd ingezet in Brazilië 1993.

Klopt. 

[SDG]

4 november 1953

Op deze dag wordt Jacques Villeneuve geboren, broer van Gilles Villeneuve en oom van de gelijknamige wereldkampioen van 1997. Waar broer en neef uitgegroeid zijn tot iconen van de autosport, is de oude Jacques Villeneuve niet meer dan een voetnoot in de Formule 1-geschiedenis. De Canadees maakt vooral furore op sneeuwmobielen, een discipline waarin hij verschillende keren wereldkampioen wordt, en begint in navolging van zijn beroemde broer ook een carrière in de eenzitters. Dit leidt hem uiteindelijk ook naar de Formule 1, doch zonder succes: in totaal neemt Villeneuve drie keer deel aan een Grand Prix-weekend, zonder zich evenwel ook maar één keer te kwalificeren. In 1981 rijdt hij voor Arrows in Montréal en Las Vegas, en in 1983 onderneemt hij met RAM opnieuw in Montréal een laatste poging om de startgrid te halen. Tevergeefs echter. In de Indycars is Jacques Villeneuve Senior iets succesvoller: hij is verschillende seizoenen actief in het kampioenschap en in 1985 wint hij zelfs een race. Hij is nadien nog actief in verschillende andere autosportdisciplines, maar het zal nog tot 1996 duren vooraleer de naam Villeneuve, in de persoon van neefje Jacques, in de Formule 1 terugkeert.



Tweemaal Jacques Villeneuve

[SDG]

5 november 1989

In de straten van het Australische Adelaide vindt traditiegetrouw de slotwedstrijd van het Formule 1-seizoen plaats. Ayrton Senna (McLaren) behaalt in de trainingen zijn dertiende pole uit zestien races, een evenaring van zijn eigen record uit 1988, voor zijn teamgenoot en kersvers wereldkampioen Alain Prost – die voor 1990 naar Ferrari vertrekt – en de verrassende Pierluigi Martini (Minardi). Doordat het op de dag van de wedstrijd hevig regent, wordt de slotrace van 1989 een spectaculaire gebeurtenis vol spins en crashes. De race dient na een incidentrijke openingsronde herstart te worden nadat een crash van JJ Lehto (Onyx) de baan blokkeert. Prost, die niets meer te winnen of te verliezen heeft, houdt het meteen voor bekeken en daagt niet meer op bij de herstart, waarbij Senna het beste wegkomt en iedereen ter plaatse laat. Na dertien ronden wordt de Braziliaan echter zelf het slachtoffer van de slechte weersomstandigheden wanneer hij in een regengordijn vol op de achterkant van Martin Brundle (Brabham) inrijdt. Senna ziet zo zijn laatste sprankeltje hoop om door zijn punten van Japan aan de groene tafel terug te krijgen alsnog wereldkampioen te kunnen worden, definitief in rook opgaan. Thierry Boutsen (Williams) komt zo aan de leiding te liggen en hij zal die, ondanks alle gevaren die nog op de loer liggen, niet meer afstaan. De Belg houdt het hoofd koel en behaalt in bijzonder moeilijke omstandigheden een schitterende zege in een wedstrijd die omwille van de tijdsduur na 70 van de 81 ronden wordt afgevlagd. Alessandro Nannini (Benetton) en Riccardo Patrese (Williams) vervolledigen het podium. Slechts 8 van de 26 gestarte wagens halen de finish. In de eindstand van het WK is Prost voor de derde keer in zijn carrière kampioen, voor Senna en Patrese. Bij de constructeurs haalt McLaren het voor Williams en Ferrari. Piercarlo Ghinzani en René Arnoux nemen voor het laatst de start in een Grote Prijs, terwijl de teams van Zakspeed en Rial de Formule 1 na dit seizoen eveneens voor bekeken houden.

[Jehoentelaar]

Die airbox maakt de Williams i.c.m. de bizarre omstandigheden met recht een onderzeeër.

[SDG]

7 november 1993

Ayrton Senna (McLaren-Ford) wint in het Australische Adelaide de laatste race van 1993. De Braziliaan pakt in de kwalificaties tevens de polepositie, zijn enige van het seizoen. Het is tevens de enige polepositie die in 1993 niet naar wereldkampioen Alain Prost of Damon Hill in hun oppermachtige Williams-Renault gaat. Senna rijdt van start tot finish aan de leiding en finisht voor Prost en Hill; de resterende punten zijn voor Michael Schumacher (Benetton-Ford), Mika Häkkinen (McLaren-Ford) en Gerhard Berger (Ferrari). Op het erepodium reiken Senna en Prost elkaar de hand; doordat de Fransman met zijn vierde wereldtitel op zak de Formule 1 vaarwel zegt, zien beide rivalen nu ook geen reden meer om hun jarenlange vete nog langer in stand te houden. In de eindstand van het WK wipt Senna door zijn zege nog in extremis over Hill naar de tweede plaats. Bij de constructeurs is Williams eveneens kampioen, voor McLaren en Benetton. Samen met Prost nemen ook Riccardo Patrese – die met 256 GP-deelnames een record neerzet dat pas in 2008 door Rubens Barrichello verbeterd zal worden, Derek Warwick en Toshio Suzuki afscheid van de Formule 1. Senna scoort in Australië de eenenveertigste zege uit zijn carrière. Met zijn overstap naar Williams in het vooruitzicht is er niemand die die dag in 1993 kan vermoeden dat het zijn laatste geweest is.

[SDG]

13 november 1994

In het Australische Adelaide vindt de ontknoping van een controversieel en dramatisch seizoen plaats. Na zijn overwinning in Japan is Damon Hill (Williams-Renault) terug tot op één puntje van Michael Schumacher (Benetton-Ford) genaderd. In de kwalificaties is het Hill's teamgenoot Nigel Mansell die de polepositie verovert, voor Schumacher en Hill, maar bij de start nemen beide titelpretendenten meteen de leiding van de race, met Schumacher op kop. Beiden blijven in elkaars kielzog rijden, tot de Duitser na ongeveer vijfendertig ronden in een bocht een stuurfout maakt en lichtjes de muur raakt, waardoor Hill zijn kans schoon ziet om zijn rivaal in te halen. Schumacher gooit de volgende bocht echter de deur brutaal dicht, waardoor beide wagens elkaar raken. De Benetton wordt over de wielen van de Williams heen gekatapulteerd en komt aan de overkant van de baan in de muur tot stilstand. Einde race voor Schumacher, doch ook Hill heeft bij de botsing schade aan de ophanging van zijn auto opgelopen. De Brit rijdt nog de pits binnen, waar men echter enkel kan vaststellen dat de schade te groot is om nog verder te rijden. Michael Schumacher is zo alsnog wereldkampioen Formule 1 1994. Hij is de eerste Duitser die de titel pakt en met zijn 25 jaar ook de jongste wereldkampioen sedert Emerson Fittipaldi in 1972. Ook voor Benetton is het de eerste rijderstitel. De race wordt uiteindelijk gewonnen door Nigel Mansell, die zijn eenendertigste en laatste zege scoort, voor Gerhard Berger (Ferrari), die de derde plaats pakt in de WK-eindstand, en Martin Brundle (McLaren-Peugeot). Williams pakt de wereldtitel bij de constructeurs – een schamele troostprijs na een dramatisch seizoen waarin het zijn kopman Ayrton Senna dodelijk zag verongelukken – voor Benetton en Ferrari. De Braziliaan Christian Fittipaldi, de Fransman Franck Lagorce, de Italiaan Michele Alboreto, de Australiër David Brabham, de Japanner Hideki Noda en de Fransman Paul Belmondo – die zich niet kwalificeert – rijden in Adelaide allen hun laatste GP-weekend. Ook het Franse Larrousse-team beleeft zijn zwanenzang, net als het roemruchte Britse Lotus-team. Laatstgenoemde naam zal vanaf 2010 echter alsnog in de Formule 1 terugkeren.

[SDG]

14 november 2010

Op het Yas Marina-circuit in Abu Dhabi vindt de slotrace plaats van een onwaarschijnlijk spannend seizoen. Voorafgaand aan de race kunnen immers niet minder dan vier piloten nog steeds wereldkampioen worden: Fernando Alonso (Ferrari), Mark Webber, Sebastian Vettel (beiden Red Bull) en Lewis Hamilton (McLaren). Alonso heeft voorafgaand de beste papieren in handen: indien hij minstens als tweede finisht, is hij ongeacht het resultaat van de anderen hoe dan ook kampioen, terwijl Hamilton zelf moet winnen en rekenen op pech van zijn concurrenten. Vettel, die met een zege in Brazilië zijn kansen op de titel levendig hield, gaat hier in Abu Dhabi in ieder geval door op zijn elan door de polepositie te pakken, voor Hamilton, Alonso, Button en Webber. De Duitser is ook als snelste weg bij de start, voor Hamilton, Button, Alonso en Webber, maar nog in de eerste ronde is er een safetycarfase wanneer Michael Schumacher (Mercedes) achterstevoren spint en vervolgens vol geramd wordt door Vitantonio Liuzzi (Force India). De auto van de Italiaan belandt bovenop de Mercedes en mist het hoofd van Schumacher op een haartje. Geluk bij een ongeluk dus, waarna verschillende coureurs van de safetycarfase profiteren om maar meteen hun verplichte bandenstop uit te voeren, wat later verstrekkende gevolgen in de race zal hebben. Na een vijfde van de wedstrijd komt Webber de pits binnen voor verse banden, waarop Ferrari prompt reageert door Alonso enkele ronden later eveneens naar binnen te halen. De Spanjaard komt voor Webber de baan op, maar vlak achter Vitaly Petrov (Renault), één van de rijders die al in de eerste ronde binnenkwamen. Aangezien geen van beiden nog moet binnenkomen, is het nu aan Alonso om de Renault op de baan in te halen. Maar wat hij ook doet, op het Yas Marina-circuit, waar inhalen sowieso al moeilijk is, geeft de Rus geen krimp. Stilaan begint het bij Ferrari te dagen dat men zijn wedstrijdtactiek afgestemd heeft op de verkeerde Red Bull: waar Webber na zijn pitstop geen rol meer speelt in de strijd om de zege, rijdt Vettel vooraan een soevereine race. Hij heeft bovendien het geluk bij zijn pitstop nipt de leiding te behouden, voor Robert Kubica (Renault) en Kamui Kobayashi (Sauber), terwijl Hamilton net àchter beiden terechtkomt. Dit laat Vettel toe om een beslissende kloof te slaan en uiteindelijk de race te winnen. Na zijn doorkomst is het bang afwachten op het resultaat van zijn concurrenten. Het verdict luidt uiteindelijk dat Hamilton tweede wordt, Alsonso zevende en Webber achtste, wat betekent dat Sebastian Vettel (256 punten) de nieuwe wereldkampioen is, voor Alonso (252), Webber (242) en Hamilton (240). Alonso toont zich na de finishvlag een bijzonder slecht verliezer door Petrov in de uitloopronde de middelvinger te tonen. De verkeerde wedstrijdstrategie zal technisch directeur Aldo Costa uiteindelijk de kop kosten bij Ferrari. Sebastian Vettel is na Alonso, Massa, Button, Webber en Hamilton in 2010 de zesde leider in de WK-stand, maar hij neemt de leiding op het enige moment dat ertoe doet: na de laatste race. Nadat de Duitser in 2008 al de jongste Grand Prix-winnaar uit de geschiedenis was, is hij nu op zijn drieëntwintigste ook de jongste wereldkampioen aller tijden. Red Bull pakt eveneens de constructeurstitel, voor McLaren en Ferrari. Lucas Di Grassi, Christian Klien en – wat niemand op dat moment nog vermoedt – ook Robert Kubica rijden in Abu Dhabi voorlopig de laatste Grote Prijs uit hun loopbaan.

[SDG]

16 november 1958

Op deze dag wordt in het Colombiaanse Medellín Roberto Guerrero geboren. De coureur debuteert in de Formule 1 in de Zuid-Afrikaanse Grote Prijs van 1982 in een Ensign. Bij het bescheiden team, dat bovendien vaak worstelt om zich te kwalificeren, kan Guerrero weinig potten breken. Een achtste plaats in de Duitse Grote Prijs op Hockenheim is zijn beste resultaat. In totaal gaat de Colombiaan in 1982 in slechts acht races van start. Wanneer Ensign op het eind van het seizoen fuseert met Theodore, kan Guerrero mee de overstap maken. 1983 brengt weinig beterschap. De tweede Theodore-piloot, de Venezolaanse oud-wereldkampioen motorracen Johnny Cecotto, zorgt bij de tweede wedstrijd van het seizoen in Long Beach voor sensatie door in de afvallingsrace als zesde te finishen en zo een punt te scoren, doch het blijkt een eenmalige uitschieter. Het kleine team moet het nog steeds rooien met een klassieke atmosferische Ford Cosworth-motor en is geen partij voor de meeste concurrenten die intussen op turbomotoren overgestapt zijn. Een twaalfde plaats op Zandvoort en Brands Hatch zijn Roberto's beste resultaten in 1983. Na deze laatste race houdt Theodore er bovendien mee op; het team zal de verre verplaatsing naar Zuid-Afrika voor de slotrace van het seizoen niet meer maken. Het betekent meteen ook het einde van de Formule 1-carrière van de Colombiaan, die geen stoeltje meer vindt en vervolgens zijn autosportloopbaan verder zet in de Indycars.

[Kootje]

19 November 1969

Op deze dag wordt in het Belgische Moeskroen Philippe Adams geboren.



Adams begon op 12-jarige leeftijd z'n racecarierre in de kartsport, en maakte in '84 de overstap naar de autoracerij. Na in diverse klasses gereden te hebben kwam z'n eerste succes in 1992. In dat jaar werd hij vice-kampioen in het Brits Formule 3. Dit succes leidde tot 'n overstap naar het hoger aangeslagen Brits Formule 2 in '93, een kampioenschap dat hij prompt won. Ondanks z'n titel wist hij voor '94 geen stoeltje te bemachtigen.

Maar daar nam hij geen genoegen mee. Met geleend geld, zo'n 250.000,- Euri, wist hij zich voor 3 races in te kopen bij het ooit zo illustere Lotus team. Als vervanger van Alex Zanardi mocht hij tijdens z'n thuis Grand Prix op Spa plaatsnemen achter het stuur van de door 'n Mugen Honda aangedreven Lotus 109, maar dat was geen succes. Na zich als 26e en laatste gekwalificeerd te hebben, spinde hij er na 15 rondjes al vanaf. Twee races later, Zanardi mocht zijn thuisrace op Monza gewoon rijden, mocht hij 't opnieuw proberen. Op het Portugese Autódromo do Estoril kon hij, ondanks dat hij 'm wel finishte, ook al geen indruk maken. Hierdoor besloot men bij Lotus hem z'n 3e race, de GP van Europa op het Spaanse Jérez de la Fronteira, niet meer te laten rijden. Zanardi kreeg z'n stoeltje terug, en daarmee was Philippe's F1 avontuur definitief voorbij.

[0634]

Reclame genoeg, op die Lotus .

[Victor Monza 2008]

Moet waarschijnlijk 250.000 euro zijn, is deze financiele strop nooit te boven gekomen.

[Kootje]

Moet waarschijnlijk 250.000 euro zijn, is deze financiele strop nooit te boven gekomen.

Klopt, dat is het juiste bedrag, heb 't aangepast.

Welkom op "de Pits" trouwens, lekkere binnenkomer ook.

[SDG]

Reclame genoeg, op die Lotus .

Een bekend verhaal is ook dat Adams bij zijn debuut zijn race-overall volgehangen had met sponsorlogo's om indruk te maken in de paddock, terwijl hij met verschillende firma's niet eens een sponsorcontract had. Waarna hij prompt het bezoek kreeg van een gerechtsdeurwaarder die hem sommeerde de bewuste logo's onmiddellijk van zijn overall te halen.