Vandaag in de F1-geschiedenis....

[Kootje]

6 September

1964
John Surtees wint in 'n Ferrari de Italiaanse Grand Prix tot vreugde van de aanwezige Tifosi. Dit resultaat zorgt er mede voor dat hij de enige persoon is die wereldtitels in de hoogste klasse van zowel de auto als motersport wint. Het was ook de laatste race van Fransman Maurice Trintignant, die op 47-jarige leeftijd z'n helm aan de willigen hangt. Trintignant was de eerste Fransman die 'n Grand Prix won, waaronder 2x die van Monaco.



1970
Clay Regazzoni geeft zichzelf 'n verlaat verjaardagscadeau, door op Monza in z'n pas 5e race de zege te pakken. Jackie Stewart en Jean-Pierre Beltoise maken het podium compleet, maar van 'n feestje is geen sprake. Daarvoor heeft de dood van Jochen Rindt één dag eerder te veel indruk gemaakt.



1987
Nelson Piquet zegeviert tijdens de Italiaanse GP, en vergroot daarmee z'n kans om WK te worden. Halverwege de race weet Senna nog de leiding over te nemen doordat Piquet wel, en hij geen stop maakte.  Maar Senna ging wijd, kwam in het grind en verloor zo de leiding weer aan Piquet. Mansell bezette de laatste plek op het podium. Overigens was het ook de 100ste GP start van de Italiaan Michele Alboreto. Helaas voor hem geen reden tot feest. Hij viel na 13 ronden al uit.

[Enzo]

5 september 1971

http://www.gppits.net/nieuws/video_legendarische_race_monza_1971/

Lekkewr makkelijk Enzo !!! 

Veel is niet altijd beter Kootje...

[0634]

9 september 1969:

Willy Mairesse pleegt zelfmoord in een hotelkamer in Oostende, nadat hij wegens een slepende blessure zijn carriere moest beeindigen. De voormalige Ferrari-coureur stond bekend om zijn wilde rijstijl, vele crashes maar ook om zijn verbetenheid iedere ronde de snelste te willen zijn. De Belgische'Wild Willy' was dan ook zijn logische bijnaam.

[0634]

10 september 1961:

De Grand Prix van Italie, op Monza. De Italianen zijn vooraf erg opgewonden. Vandaag zou hun stercoureur, Wolfgang Alexander Albert Eduard Maximilian Reichsgraf Berghe von Trips, wel eens wereldkampioen kunnen worden. In hun Ferrari en dan ook nog eens op hun Monza!

Ferrari zou inderdaad de wereldtitel pakken. Maar toch zou niemand in Italie juichen die dag.

In de tweede ronde al raakt Von Trips de Lotus van Jim Clark. De Ferrari tolt verwoestend over de baan en duikt het publiek in. Von Trips en 14 Italiaanse fans komen om het leven. De race gaat ondanks het drama gewoon door en Von Trips' teamgenoot Phil Hill pakt de wereldtitel.

[Kootje]

1934

Vandaag werd in het Italiaanse Milaan Lucien Bianchi geboren.



Bianchi, die in '46 als kind naar België kwam toen zijn vader begon te werken voor amateur Formule 1 coureur Johnny Claes, reed zijn eerste van 19 Formule 1-races in 1960 met een oude Cooper en reed kort in een Emeryson die werd beheerd door de Ecurie Nationale Belge. Andere teams waar hij heeft voor gereden zijn oa Lotus, Lola en Cooper.

Zijn beste resultaat behaalde hij tijdens de Monegaskische Gp van 1968 waar hij 'n 3e plaats behaalde. In 1969 vervoegde hij zich bij het Cooper-BRM F1 team voor zijn eerste volledige F1 seizoen, maar op 30 maart dat jaar verongelukte hij in zijn Alfa Romeo T33 Sportscar nadat hij tegen een telefoonpaal vloog gedurende testen voor de 24 uur van Le Mans.

Na zijn dood werd op het Belgische circuit Zolder bocht 4 naar hem vernoemd.

[SDG]

11 september 1988: het Ferrari-duo Gerhard Berger en Michele Alboreto behaalt een historische dubbelzege op Monza. Voor de Scuderia is het de eerste overwinning in de Italiaanse racetempel sedert 1979, toen Jody Scheckter – op korte afstand gevolgd door zijn teamgenoot Gilles Villeneuve – er met een zege de wereldtitel veilig stelde. De 'thuis'overwinning van Berger wordt door het Italiaanse publiek op emotionele wijze onthaald; het is immers de eerste zege voor de Scuderia sedert de dood van zijn grote bezieler Enzo Ferrari een maand eerder. Bovendien is het de enige Grote Prijs in 1988 die niet door het dat jaar oppermachtige McLaren-Honda gewonnen wordt. McLaren-rijders Senna en Prost rijden aanvankelijk wel naar goede gewoonte van bij de start snel weg van de rest van het veld, maar na twee derden van de wedstrijd moet Prost opgeven door een mechanisch defect. Tegen het einde van de race begint de andere McLaren van Senna plotseling behoorlijk te vertragen en krijgt het Ferrari-duo de leider in de race alsmaar dichter in het vizier. Tot Senna twee ronden voor het einde in de eerste chicane na de start/finish bij het dubbelen in aanrijding komt met de Franse veteraan Jean-Louis Schlesser, die als vervanger van de zieke Nigel Mansell voor Williams de enige officiële GP uit zijn carrière rijdt. Senna moet opgeven en de weg ligt meteen open voor de Ferrari's om geschiedenis te schrijven. De derde podiumplek is voor de Amerikaan Eddie Cheever, in de door Ross Brawn ontworpen Arrows A10.



De laatste ronden van de wedstrijd:

[Kootje]

1978

R.I.P. Ronnie Peterson



10 september 1978 : Na de opwarmronde reden de 24 auto's op naar de startgrid. De overenthousiaste racestarter zwaaide echter te vroeg met de vlag: de eerste coureurs hadden hun plek op de grid net ingenomen terwijl de auto's in de tweede helft van het veld nog naar hun startposities rolden. Het resultaat was dat het complete veld in elkaar schoof in de bottleneck vlak voor de eerste chicane (waar de baan half zo breed was als bij start/finish) met een massacrash als gevolg.



Riccardo Patrese, door velen gezien als de man die het ongeluk veroorzaakte, kwam volgens sommigen tijdens een wilde inhaalbeweging in contact met James Hunt, hoewel foto's aantoonden dat er nog ruimte zat tussen de twee bolides. Hoe dan ook, Hunt week uit voor Patrese, en tikte met het linkervoorwiel van zijn wagen het rechterachterwiel van Peterson's Lotus aan. Ook Vittorio Brambilla, Hans-Joachim Stuck, Patrick Depailler, Didier Pironi, Derek Daly, Clay Regazzoni en Brett Lunger raakten betrokken bij de crash.



Peterson's Lotus 78 boog scherp af naar rechts en knalde bijna frontaal op de vangrails. De volle brandstoftanks scheurden open en de bolide veranderde in een vuurbal. Peterson zat door de klap bekneld in z'n wagen, maar Hunt, Regazzoni and Depailler bevrijdden hem uit de vlammenzee voordat hij al te zware brandwonden zou oplopen. Hij was volledig bij bewustzijn en werd in het midden van de baan gelegd. Het was duidelijk dat Peterson zeer zwaar gewond was aan beide benen. Het duurde maar liefst 20 minuten voordat er dokteren en een ambulance ter plaatse waren. Er was op dat moment meer bezorgdheid rond de toestand van Brambilla, die een rondvliegend wiel op zijn hoofd had gekregen en in bewusteloze toestand in zijn auto zat. Peterson's leven was op dat moment niet in gevaar. Hij werd overgebracht naar een hospitaal in Milaan, de brokstukken werden van het circuit gehaald en er werd een herstart gegeven.



In het hospitaal werd duidelijk dat Peterson 17 breuken in het rechterbeen had en 3 in het linkerbeen. Na overleg met Ronnie zelf, besloten de artsen tot operatie over te gaan om de beenderen te stabiliseren. Maar 's nachts na de operatie vermengde zich door de beenbreuken beenmerg van zijn benen in de bloedbaan. Vetembolieën ontstonden die al snel zijn belangrijkste organen bereikten, zoals longen, lever en hersenen. Tegen de morgen hadden alle organen het opgegeven, en enkele uren later werd hij dood verklaard. De tragedie van dit alles is dat Ronnie's leven wellicht gered zou geweest zijn als hij direct na het ongeval al medische bijstand zou hebben verkregen.



Ronnie Peterson reed een totaal van 123 Grote Prijzen gedurende zijn carrière en won er 10 van. Hij wordt vaak gezien als een van de beste coureurs, samen met Stirling Moss en Gilles Villeneuve, die nooit wereldkampioen werden.

[0634]

Zie ook dit artikel:

http://www.gppits.net/magazine/het_grote_verdriet_van_zweden/ 

[0634]

17 September 1960:

Damon Hill wordt geboren in de Britse hoofdstad Londen. De zoon van tweevoudig wereldkampioen Graham begint zijn loopbaan in de racerij op twee wielen, maar stapt later over op vier wielen. Door de omweg debuteert de Williams-testrijder pas op 32-jarige leeftijd in de Formule 1 bij het ver afgezakte Brabham-team.

Grote successen behaalt Hill als hij door Frank Williams in 1993 wordt terug gehaald en naast kopman Alain Prost plaats mag nemen. Hill legt de ervaren Prost het vuur na aan de schenen en pakt drie mooie zeges op rij. Aan het eind van het seizoen gaat Prost met pensioen en krijgt Hill gezelschap van Ayrton Senna. De Braziliaan laat het leven echter in de derde race van het seizoen en Hill werpt zich in het restant van het seizoen knap op als nieuwe kopman. Uiteindelijk mist hij de titel op een enkel punt, na een spraakmakende crash met rivaal Michael Schumacher.

In 1995 presteert Hill grillig in een steeds onvriendelijker wordende tweestrijd met de Duitser. Maar in 1996 pakt Hill acht zeges en zijn eerste wereldtitel. Daarmee bereikt de Hill-familie iets dat nooit eerder is voorgekomen: de zoon van een wereldkampioen werd zelf ook kampioen. Een ongekende prestatie.

Frank Williams stuurt de nieuwe wereldkampioen echter hardhandig de laan uit en daarmee komen Hill's grote successen tot een abrupt eind. Na een kwakkelend jaar in het kleine Arrows-team stapt Demon Damon over naar Jordan, waar hij in Spa Franchorchamps de eerste zege van het team pakt. Het zou de 22e en allerlaatste zege van Hill blijken te zijn. In 1999 rijdt Hill vrij ongemotiveerd en plichtmatig zijn rondjes. Aan het einde van dat jaar stopt de vriendelijke Brit voorgoed.

[Wizard]

Volgens mij had Frank Williams wel een handje aan kampioenen de laan uit sturen. Mansell (hoewel hij zelf niet naast Prost wilde rijden), Prost en ook Hill verlieten Williams na het behalen van de titel. Apart.

[0634]

Piquet ging ook weg als regerend kampioen. Al ging die met de Honda motoren mee naar Lotus.

[0634]

19 september 1971:


Jackie Stewart wint in zijn Tyrrell overtuigend de door regen geteisterde Canades Grand Prix op het circuit van Mosport. De omstandigheden zijn zo slecht dat de wedstrijd na 64 rondes wordt afgevlagd. Ronnie Peterson wordt tweede, Mark Donohue debuteert in de F1 met een excellente derde plaats. Stewart wordt dat jaar met een overmacht aan punten afgetekend wereldkampioen.

[SDG]

Piquet ging ook weg als regerend kampioen. Al ging die met de Honda motoren mee naar Lotus.

Williams werd in totaal zeven keer wereldkampioen bij de rijders, maar voerde slechts drie maal het startnummer 1 op een van zijn auto's: in 1981 (Jones), 1983 (Rosberg) en 1998 (Villeneuve). Qua efficiëntie scoorde het team in dat opzicht dus niet erg hoog.

[Kootje]

sir Frank Williams is nu eenmaal 'n man met z'n hand op de knip.
Als 'n coureur van hem dan WK werd, dan moesten ze niet met salariseisen aan komen zetten.
Dat is 'n fout die oa Hill maakte.
En ja .... dan kun je vertrekken bij Williams.

Daarnaast hebben zij de filosofie dat de auto het WK maakt, niet de coureur.
Maw: Iedere coureur kan WK worden in onze auto.
Helaas is dat al ff niet meer het geval, maar zo was het wel in de roemruchte jaren '90

[0634]

Daarnaast hebben zij de filosofie dat de auto het WK maakt, niet de coureur.
Maw: Iedere coureur kan WK worden in onze auto.

Dat is een veel verteld verhaaltje, maar helaas wel een fabeltje eerste klas. In 1986 werd Piquet gehaald omdat ze dachten dat Mansell geen kampioen zou kunnen worden. In 91 werd Mansell weer teruggehaald, die toen al een van de besten van het veld was. Daarna haalden ze meervoudige kampioenen als Senna en Prost.

Dan kan Frank die filosofie van de beste wagen wel blijven vertellen, maar zijn acties bewezen dat het pure onzin was. Als Frank de beste rijder kon krijgen, deed hij dat.