Auto's uit je jeugdjaren

[dj Peter]

Omdat er in het onderdeel "Auto's Algemeen" geen onderverdeling staat voor oldtimers plaats ik deze topic hier maar:
Welke automodellen uit het verleden zijn je het meest bijgebleven of waar heb je de leukste herinneringen aan?
In mijn geval gaat het over de Fiat 128. Begin jaren '70. Ik was een bengeltje van een jaar of 8.De leukste herinneringen aan deze auto waren o.a het feit dat mijn ouders in deze blikken doos op wielen met een nest van 7 kinderen op pad moest, als ze een familie-uitstapje hadden gepland.. . De dealer waar ons vader de auto kocht bevond zich aan de overkant van de straat (het was in die tijd zo dat je gewoon een auto kocht bij de dichtstbijzijnde garage) en in mijn vrije tijd was ik niet weg te slaan uit die garage of van de parking waar de oude,doorgeroeste fiats stonden opgestapeld en waar ik af en toe al eens een spiegel of stuur of lampje mocht uitschroeven.In die tijd reed zowat het halve dorp met een Fiat,en de andere helft met een Ford want er was ook een Ford-dealer..Maar het voorval wat me het meest is bijgebleven was het moment dat onze va ons moe ging leren autorijden op de grote binnenkoer:ons moe vergiste zich van pedaal bij het remmen en ze trapte kordaat op het gas het scheelde geen haar of ze ramde ons huis en sindsdien -dik dertig jaar geleden- heeft ze nooit meer achter het stuur van een auto durven zitten.De tijd van de Fiat 128 was een tijd dat de auto't nog simpel waren qua design,techniek,veiligheid en van anti-roestbehandelingen en  electronica was al helemaal geen sprake, maar toch: t'is pure nostalgie,die Fiat 128 !

[Martin]

Zonder dolle, dat was ook bijna mijn eerste wagen.
Een groene, de remmen liepen altijd vast.
Ik heb er mijn vingers eens flink aan verbrand.

Oh, voor mijn rijbewijs reed ik al in Autobianchi 111.
Een hele luxe Fiat 125.

Daarna kocht ik een BMW 2002 turbo.



Deze, maar dan in het wit.

Ging er mee naar Spanje en plofte de turbo.
Niemand in Spanje kende de 2002 turbo.
Terug gebracht naar Nederland.

Eenmaal terug een Ford Escort 2000 RS gekocht.



Een jaar mee gereden.

Toen was het tijd voor een Ford Capri 2600 RS.



Na drie jaar was het tijd voor huisje, boompje, beestje.
Over mijn Nissan Cherry niets dan goeds.



Toen we, ik zeg nu we, ik was toen getrouwd  , deze wagen kochten was de onderkant grijs en niet zwart.
Die hele grijze die er stond hadden we niet besteld.
De onderkant moest zwart zijn.
Dat is dus overgespoten.

Tot zo ver mijn jonge jaren.

[Eric]

Dit is de wagen die me het meest is bijgebleven uit mijn apejaren...mijn ouders reden toen met een Simca 1300.
We zijn er ooit eens mee naar Italië gereden...zonder problemen.



Een andere wagen die mijn ouders ooit hebben gehad is de Simca Talbot Horizon

[JVA]

Mijn eerste wagen: (wel in het blauw....)



Ik kocht hem van een mechanieker van de fordgarage; De ongelukkige was zwaar ziek en kon de kracht niet meer opbrengen om aan het stuur te draaien. hij had na 7 jaar slechts 45.000 km gereden. Hij was precies nieuw, zo goed had hij hem onderhouden. Ik heb er nog een zestal jaren in rondgereden.
Toen ik in de buurt moest zijn om te voetballen stond hij me altijd op te wachten om zijn wagen nog eens te kunnen bekijken. Een jaar of twee daarna is de man gestorven aan longkanker. 

Toen kocht ik een Honda Integra. Helaas vind ik daar geen enkele foto van. Wel van de nieuwere versies en de type R, maar daar had ik toen geen geld voor....
Het was er zo eentje waar de lichten vooraan van uitklapte. Knappe wagen, en dat vind ik nog steeds. Ook het rijplezier was enorm groot in deze wagen. Ik reed er 12 jaar mee.

En toen begonnen de moderne tijden...

[Martin]

Een Ford Taunus?

[JVA]

Yep, een Ford taunus 1.3

Daarstraks stond de foto er nog.





Hopelijk blijven deze staan...

[Jasper]

De wagens van mijn ouders die ik, als jongeling, mij nog herinner, zijn de Citroën BX14 en de Renault25.





Een waar stukje technologie, die Renault25, voor die tijd. Een Franse vrouwenstem meldde het als er een deur niet goed dicht was, een licht kapot, weet ik wat allemaal. En met knopjes op het stuur voor de radiobediening, nu redelijk standaard, toen echt vooruitdenkend.

Die Citroën is zéér lang meegegaan, en nog maar een jaar of 3 geleden vervangen door de huidige Mercedes A.

[razzle_dazzle]

De Peugeot 205, die zag je overal rondrijden  .



Nog zo een tijdsloze auto, tevens mijn eerste autootje 



De Porsche 911

[Schumi nr1]

Mijn ouders reden met een Mercedes 300D in mijn kinderjaren, 't bakske was 18 jaar oud toen ze het weg deden.

[Eric]

Mijn meter reed met dit wagentje


Mijn nonkel zijn wagen, tot op heden blijf ik dit een mooie wagen vinden

[sledge]

Dit is de wagen van m'n ouders toen ik nog een baby was 

[razzle_dazzle]

Eric zijn droomwagen

[RadioActiveMan]

De eerste wagen waar ik heb met meegereden was een Opel Manta. De onze was knaloranje.


Die Manta hebben we ingeruild voor een adembenemende Opel Corsa 4 deurs, net als deze.

[dj Peter]

Na wat "gegoogle" heb ik nog enkele leuke jeugdherinneringen gevonden uit de jaren '70.

Deze wagen was het énige exemplaar dat -voor zover ik weet- in ons dorp ooit heeft rondgereden: de NSU PRINZ :



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eén van mijn nonkels reed ooit met deze -voor die tijd- modern gelijnde SIMCA 1308:



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ook zeldzaam en enig exemplaar in Wuustwezel destijds, de auto van "de visboer", de FIAT 130:

[dj Peter]

En dit was mijn eerste auto: Ford Escort 1100 uit 1980








Ondanks alle tegenslagen was het toch een leuke wagen. Ik heb er ooit TWEE lekke banden tegelijk mee gehad toen ik en mijn vrouw (toen nog mijn lief) terugkwamen van een uitstapje. Midden op de ring in Brussel begon de radiator over te koken (thermostaat kapot) en ik wilde zo snel mogelijk naar de pechstrook. Ik reed door een plas waaronder een boordsteen omhoog stak, met het gevolg: twee banden kapot.Achteraf kan je er wel mee lachen,maar op dat moment niet zo