Vreemd nieuws.

[Martin]

Man springt van Australische veerboot

Een schip van de Australische marine, helikopters en een vliegtuig hebben vrijdagochtend vroeg in slecht weer vergeefs gezocht naar een man die van de veerboot tussen Tasmanië en het Australische vasteland was gesprongen.

De man was opvarende van de veerboot Spirit of Tasmania II die onderweg was van de Tasmaanse havenstad Devonport naar de Zuid-Australische stad Melbourne, aldus de autoriteiten. Hij zou stomdronken zijn geweest en van de boot zijn gesprongen op het moment dat de bewakers van het schip hem wilden aanhouden.

De zoektocht naar de man wordt nog wel voortgezet, maar de reddingswerkers krijgen te maken met nog slechter weer en een onrustige zee, aldus de Australische kustwacht.

[Martin]

Megaboete voor illegale dvd's en cd's

Een 43-jarige man uit Culemborg is opgepakt wegens verkoop van illegale dvd's en cd's op een markt. Bij de man werden thuis bovendien duizenden illegale plaatjes gevonden. De handelaar wacht een boete van 500 euro per illegale dvd of cd. Dat maakte de politie donderdag bekend.

De man werd woensdag op de Vrijmarkt in Tiel betrapt door medewerkers van Stichting Brein toen hij 126 illegale dvd's aan de man probeerde te brengen. Stichting Brein strijdt namens auteurs, producenten en distributeurs van muziek- en beelddragers tegen piraterij.

De politie arresteerde de Culemborger, die al eens eerder was betrapt op overtreding van de auteurswet. Bij onderzoek in de woning vond de politie duizenden illegale dvd's en cd's.

De man krijgt een boete van 500 euro per schrijfje. De totale boete kan daardoor oplopen tot 1 miljoen euro. Volgens een politiewoordvoerder gaat het om een economisch delict en zijn de boetes in dat geval altijd hoog.

[Martin]

Dorpsgenoten wassen vieze man

De buren van een Keniaanse man die zich al tien jaar niet had gewassen, kregen zo genoeg van de stank, dat ze de viezerik overvielen, vastbonden en een stevige wasbeurt gaven.

Het kostte de dorpelingen vier uur om John Kasokong schoon te krijgen. Hij moest zelfs met zand worden 'gescrubd' om de dikke laag vuil die zich op zijn lichaam had gevormd er af te krijgen.

Volgens de krant Kenya Times nam het 52-jarige slachtoffers zijn buren de wasactie niet kwalijk. Achteraf beloofde hij zich voortaan iedere dag te wassen. Nu hij de frisheid zelve is, hoopt de vrijgezel ook een vrouw te vinden.

[Martin]

Wegens het overlijden van Prinses Juliana vandaag geen Raar Nieuws.

[Martin]

Juliana, geliefd en gewaardeerd om 32 jaar koningschap

Een beter compliment kan een oma niet krijgen. Prins Willem-Alexander zei in 1997 dat hij het meeste affiniteit had met de werkwijze van zijn grootmoeder Juliana. Het kwam erop neer dat hij als koning meer op Juliana wilde lijken dan op zijn eigen, in allen opzichten vorstelijke moeder Beatrix.

Juliana stond en staat voor warmte, hartelijkheid, emotie en eenvoud. Ze had hoge waarden: voelde oprecht sterk voor de minder bedeelde medemens en was vredelievend. Ze was gelovig, creatief, schuchter, had de pest aan protocol en pers maar hield wel degelijk van een lolletje. En ze had het lang niet gemakkelijk. Door al die eigenschappen en omstandigheden nam 'Juliaantje' of ,de Juliaan' het hele land voor zich in. Maar Juliana had ook een eigen mening en een eigen wil. Ze kon ronduit koppig zijn.

Jong en sociaal bewogen
Prinses Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina wordt op 30 april 1909 geboren in paleis Noordeinde in Den Haag als enige kind van koningin Wilhelmina en prins Hendrik. De vreugde is groot, want het voortbestaan van het Oranjehuis was onzeker. Eerdere zwangerschappen van Wilhelmina mislukten.

Wanneer Juliana zes jaar is besluiten haar ouders haar, op advies van pedagoog en onderwijsdeskundige Jan Ligthart, klassikaal lager onderwijs te laten geven in paleis Huis ten Bosch. Het wordt een kleine klas met uitgelezen mede-leerlingen. Wilhelmina geeft zelf godsdienstonderwijs en Juliana zal haar levenlang zeer religieus blijven en zelfs een hang naar het mystieke vertonen.

De opvoeding van Juliana verloopt sneller dan bij de meeste kinderen, omdat de grondwet bepaalt dat de prinses op haar 18e jaar haar moeder moet kunnen opvolgen. Na vijf jaar lager onderwijs krijgt ze in privé-lessen de belangrijkste vakken van de HBS en het gymnasium om eerder dan leeftijdgenoten hoger onderwijs te kunnen volgen.

Van 1927 tot 1930 volgt Juliana colleges aan de Rijksuniversiteit in Leiden. Haar vakkenkeuze is afgestemd op haar toekomstige taak als koningin en haar persoonlijke belangstelling voor literatuur en godsdienst. De studie wordt afgesloten met een erepromotie tot doctor in de letteren en de wijsbegeerte, waarbij prof.dr. J. Huizinga als promotor optreedt.

Tijdens de crisisjaren bekommert de prinses zich oprecht om sociale misstanden en richt ze het Nationaal Crisiscomité op, door haarzelf nerveus en ingetogen aangeprezen in een van de eerste geluidsfilms.

Juliana's eerste officiële optreden is het plaatsen van een gedenksteen in de in aanbouw zijnde Julianakerk in Den Haag, op 20 september 1924. Maar het echte werk als troonopvolgster begint op 2 mei 1927, wanneer ze als 18-jarige haar intrede doet in de Raad van State, het hoogste adviescollege van regering en koningin, met die koningin zelf als voorzitter. Op 20 september van datzelfde jaar woont ze voor het eerst de opening van de zitting van de Staten-Generaal bij.

Prinses Juliana ontpopt zich steeds meer als een sociaal bewogen vrouw die het contact met de burgers niet schuwt. Behalve erepresidente van het Nationaal Crisiscomité wordt ze voorzitter van het Nederlandse Rode Kruis.

Bernhard komt
Intussen maken ministerraad en koningin zich zorgen over de ongehuwde status van de troonopvolgster. Wilhelmina raadpleegt vice-voorzitter Beelaerts van Blokland van de Raad van State. In 1936 zijn de zorgen voorbij: op 8 september 1936 verlooft de 27-jarige Juliana zich met de 25-jarige Duitse prins Bernhard zur Lippe-Biesterfeld, die ze heeft leren kennen tijdens een vakantie in Oostenrijk. Even kan de natie de ellende van de economische crisis vergeten en is getuige van het huwelijk dat op 7 januari 1937 in Den Haag wordt gesloten. De prinses is erg verliefd en Bernhard toont haar tijdens een langdurige huwelijksreis door verscheidene landen 'de wereld'.

Het paar vestigt zich op paleis Soestdijk in Baarn, dat als geschenk van de bevolking gedeeltelijk is opgeknapt. Groot is de vreugde van het paar en in het land wanneer op 31 januari 1938 een baby wordt geboren: prinses Beatrix. Het voortbestaan van het Huis van Oranje is verzekerd. Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, op 5 augustus 1939, krijgt het prinselijk paar een tweede kind, dat de naam Irene (Vrede) krijgt.

Oorlog en verwijdering
Na de Duitse inval op 10 mei 1940 ziet de koninklijke familie zich genoodzaakt het land te verlaten. Koningin Wilhelmina en prins Bernhard wijken uit naar Londen. Prinses Juliana en de kinderen reizen via Londen door naar Ottawa in Canada. Daar ziet in het gemeentelijk ziekenhuis, waarvan de verloskamer bij speciale wet tot tijdelijk Nederlands grondgebied is verklaard, op 19 januari 1943 het derde kind het levenslicht: prinses Margriet. Intussen beleeft Bernhard in Londen misschien wel de mooiste tijd van zijn leven. De lange verwijdering zal het huwelijk geen goed doen. De verbintenis zal stand houden, maar in de loop der jaren moet Juliana zien hoe Bernhard meer en meer als bon vivant te boek komt te staan. Het levert uiteindelijk zelfs onuitroeibare verhalen over een dochter in Parijs op.

Juliana reist in april 1945 terug naar Nederland en helpt in het bevrijde Breda mee aan een hulpactie voor de bevolking van Noord-Nederland. Als ze eindelijk met Bernhard op Soestdijk is, vindt haar man de kinderen 'een stelletje wilden'. Hij heeft ze in de afgelopen jaren nauwelijks gezien.

De vierde dochter, Marijke, wordt op 18 februari 1947 geboren. Het meisje heeft een ernstige oogafwijking, veroorzaakt door de ziekte rode hond die Juliana tijdens haar zwangerschap heeft opgelopen. De prinses maakt zich daarover zoveel verwijten dat er nog grote problemen van zullen komen.

"Een taak die niemand zou begeren"

In 1947 en 1948 is prinses Juliana korte tijd regentes in verband met de slechte gezondheid van haar moeder. Op 4 september van dat jaar doet koningin Wilhelmina afstand van de troon. Twee dagen later wordt Juliana, dan 39 jaar, in de Nieuwe Kerk in Amsterdam ingehuldigd als koningin. Daar spreekt ze de gedenkwaardige woorden: "Ik ben geroepen tot een taak die zo zwaar is, dat niemand die zich daarin ook maar een ogenblik heeft ingedacht haar zou begeren, maar ook zo mooi, dat ik alleen maar kan zeggen: Wie ben ik dat ik dit doen mag?"

Ze probeert zo gewoon mogelijk te zijn en verbijsterde naar verluidt wel eens een minister door te vragen of hij een boterhammetje blijft meeëten. Ze wordt in die periode haar verlegenheid redelijk de baas. Politici krijgen te maken met een doortastende vrouw. Aan de andere kant maken haar eenvoud en warmte haar ongemeen populair bij de bevolking en daar zal later ondanks crises nooit verandering in komen.

De eerste jaren van Juliana's regeerperiode worden gekenmerkt door de wederopbouw van het door de oorlog zwaar getroffen Nederland en de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië (1949). Dat laatste is de eerste grote zaak waar koningin Juliana mee te maken krijgt. Ze staat overigens geheel achter de overdracht. Ze hoopt op grote saamhorigheid met de nieuwe republiek, maar het zal tot 1971 duren voor ze met Bernhard het door haar zo gewenste staatsbezoek kan brengen. In 1975 zal Juliana ook haar handtekening onder de onafhankelijkheid voor Suriname zetten.

In de periode 1950-1952 krijgen de ministers met haar koppigheid te maken als Juliana zich verzet tegen de executies van vier Duitse oorlogsmisdadigers: Kotälla, Aus der Fünten, Fischer en Lages. Ze krijgt haar zin en de mannen krijgen levenslang in plaats van de doodstraf. Nederland zit daardoor met de 'Vier van Breda' opgescheept. Dat zal duren tot in de jaren tachtig, wanneer de dan resterende 'Twee van Breda' worden vrijgelaten.

Greet Hofmans
Zuidwest-Nederland wordt op 1 februari 1953 getroffen door een watersnoodramp. Met haar dagenlange bezoeken aan de ondergelopen gebieden dwingt de in grote laarzen rondstappende vorstin veel respect af. Ook haar redevoeringen tijdens een officieel bezoek aan de Verenigde Staten in 1952, waarin ze een krachtig pleidooi houdt voor de vrede, maken grote indruk. Sommigen vinden de toespraken overigens wel erg pacifistisch, zo midden in de Koude Oorlog.

Later komt de koningin in moeilijkheden door de affaire-Greet Hofmans, een gebedsgenezeres die door Juliana geregeld wordt geraadpleegd over de oogproblemen van prinses Marijke. Greet Hofmans zou ook politieke invloed op Juliana hebben.

Buitenlandse bladen schrijven dat de affaire leidt tot conflicten tussen koningin en prins en tussen koningin en regering. Premier Drees spreekt alle geruchten tegen, maar er wordt toch een onderzoek ingesteld door drie vertrouwensmannen. Hun geheime advies 'is voor ons zeer waardevol geweest', zo laat het koninklijk paar later weten. Greet Hofmans verdwijnt en een deel van de hofhouding krijgt ontslag. Hoewel hun relatie op springen zou hebben gestaan, vieren Juliana en Bernhard met groot vertoon hun zilveren huwelijk in het Amstel Hotel, in aanwezigheid van talloze kopstukken uit de hele wereld. De affaire-Hofmans is definitief voorbij, zo hebben ze besloten. Juliana zal er echter haar leven lang door worden achtervolgd.

Zelfs in december 1993 komt de Greet Hofmans-affaire nog eens voor het voetlicht. In een openbare bibliotheek in Florida vindt een journalist de banden van de gesprekken die Bernhard-biograaf Aldan Hatch met de prins had. In het boek kwam lang niet alles te staan, zeker niet dat Juliana Bernhard de deur had willen wijzen en dat het conflict op Soestdijk liefst acht jaar duurde. Dat en meer blijkt voor iedereen in de VS te beluisteren. Beel-biograaf Giebels dient in 1995 bij de Raad van State een verzoek om opening van het Hofmans-dossier in; het wordt afgewezen.

Omstreden schoonzonen
Prinses Wilhelmina overlijdt op 82-jarige leeftijd op 28 november 1962. De begrafenisstoet is wit en Juliana en haar vier dochters zijn allen in het wit gekleed. Later zal de vorstin tijdens een televisie-interview verklaren dat ook zij in het wit begraven wil worden.

De Rijksuniversiteit Groningen verleent Juliana in 1964 een eredoctoraat in de sociale wetenschappen wegens 'haar sociale verdiensten'. Later zegt Juliana dat wanneer ze opnieuw zou mogen studeren, ze sociologie zou kiezen. Spannende tijden breken datzelfde jaar aan, wanneer bekend wordt dat prinses Irene in het geheim rooms-katholiek is geworden en trouwt met prins Carlos Hugo de Bourbon Parma, die recht op de Spaanse troon meent te hebben. Irene doet afstand van haar recht op eventuele troonsopvolging en trouwt zonder de aanwezigheid van enig familielid in Rome. Het land staat op zijn kop.

Als Juliana thuis naar het huwelijk op televisie kijkt (zij en Bernhard gaan niet omdat het huwelijk mogelijk zou worden aangegrepen voor een demonstratie van carlisten), valt de stroom uit en kan ze de plechtigheid niet eens zien. Het huwelijk zal eindigen in een scheiding.

Ook het huwelijk van prinses Beatrix met de West-Duitse diplomaat Claus von Amsberg in 1966 zorgt voor beroering. Voor veel ouderen is het moeilijk te verteren dat Claus in de Tweede Wereldoorlog in militaire dienst heeft gezeten, ook al was hij toen een tiener en had hij niets te willen. Dr. L. de Jong komt eraan te pas om te bewijzen dat Claus niets op zijn kerfstok heeft. Het huwelijk in Amsterdam wordt ontsierd door rellen, maar na een jaar heeft Nederland de charmante, serieuze en intelligente Claus omarmd. In 1967 krijgen Beatrix en Claus troopopvolger Willem-Alexander. Juliana is woedend als ze een vrouw in het publiek hoort roepen "We hebben een kóning!" Alsof zij en Wilhelmina als vrouwen maar tweede keus waren geweest op de troon.

Voor een zeer grote meerderheid van het volk blijft de monarchie onaantastbaar, voor sommigen zelfs een sprookje dat niet verstoord mag worden. Dat blijkt niet alleen uit opiniepeilingen, de zakken met post die wekelijks paleis Soestdijk worden binnengedragen, het traditionele defilé op koninginnedag, de bezoeken in binnen- en buitenland, maar zeker ook wanneer 'Oranje' het moeilijk heeft.

Lockheed
Dat laatste gebeurt in 1976 opnieuw, door de Lockheed-affaire. De Amerikaanse vliegtuigfabrikant zou miljoenen guldens aan hoge regeringsfunctionarissen in een groot aantal landen hebben betaald om orders binnen te halen. Ook de naam van prins Bernhard valt. De regering laat een onderzoek instellen door de commissie-Donner. Haar conclusie: het staat niet onomstotelijk vast dat de prins geld heeft aangenomen, maar hij heeft zich te lichtvaardig begeven in transacties die de indruk moesten wekken dat hij gevoelig was voor gunsten. Verder heeft hij zich toegankelijk getoond voor onoirbare verlangens en aanbiedingen. Juliana moet toezien hoe haar man wordt gedwongen al zijn militaire functies neer te leggen en zijn uniformen blijvend in de kast te hangen. Ze dreigt met aftreden als hij nog zwaarder wordt aangepakt. Daar moet hetkabinet-Den Uyl, dat onderling verdeeld is over de noodzaak tot vervolging van de prins, niet aan denken. Die prijs is te hoog. Bovendien zou Beatrix onder zulke omstandigheden niet op de troon willen.

De storm gaat over, maar zal in de pers telkens weer een beetje opsteken.

"De krachten nemen af"

Begin 1979 wijst premier Van Agt alle speculaties van de hand dat Juliana zal aftreden als ze in april 70 jaar wordt. De verjaardag wordt uitbundig gevierd. Duizend kinderen zingen voor haar het lied Juliana, moeder van Holland. Ze krijgt als nationaal geschenk de opbrengst van een inzamelingsactie die onder meer is bestemd voor noodlijdende kinderen in de wereld. In dat zelfde jaar duikt in de pers een halfbroer van Juliana op, mr. Pim Lier, een zoon van prins Hendrik.

Op de avond van 31 januari 1980 om 20.00 uur wordt het programma op alle radio- en televisiezenders onderbroken. In een korte toespraak kondigt Juliana na 32 jaar haar aftreden aan. "Bij iedereen die oud wordt gaan de krachten afnemen. Zo voel ik dat voor mij het ogenblik nadert mijn taak als uw koningin neer te leggen." Op 30 april dat jaar, Juliana's verjaardag, wordt haar oudste dochter Beatrix de nieuwe koningin.

Op die dag, 's ochtends om zes minuten over tien, zet Juliana in het paleis op de Dam in Amsterdam wat aarzelend haar handtekening onder de akte van abdicatie. Beatrix is daarmee automatisch koningin. Terwijl buiten relschoppers in de weer zijn, spreekt Beatrix bij haar inhuldiging, 's middags in de Nieuwe Kerk in Amsterdam, waarderende woorden tot haar moeder. Diens verjaardag, 30 april, blijft koninginnedag.

Een maand later, op 31 mei, wordt voor paleis Soestdijk het laatste defilé gehouden. Beatrix heeft besloten op koninginnedag het land in te gaan. Duizenden brengen hun vroegere, zichtbaar geroerde koningin een afscheidsgroet. Juliana blijft deelnemen aan het openbare leven, al doet ze het wat rustiger aan. Zo brengt ze in het voorjaar van 1982 nog een bezoek aan Indonesië. In oktober 1982 krijgt de prinses als eerste niet-Amerikaan de hoge onderscheiding International Four Freedoms Medal, omdat het huis van Oranje in tijden van oorlog en vrede het symbool is geweest van een betere wereld.

De (on)rustige oude dag
Het wordt in de jaren tachtig langzaam stiller rond de prinses, die haar kans schoon ziet zich in alle rust bezig te houden met haar interesses, waaronder maatschappelijk werk en gehandicapten. Ze legt heel wat bezoekjes af, maar zonder de door haar zo gehate opsmuk en met zo min mogelijk pers in de buurt. Het leven als publieke attractie was haar altijd slecht bevallen en de veronderstelling dat 'heel Nederland bij Juliana op de koffie kon' is dan ook onjuist. Haar memoires blijven uit. Nederland weet wel genoeg, vindt Juliana.

Ter gelegenheid van hun gouden huwelijk, in 1987, laten Juliana en Bernhard Nederland nog eens in de tuin toe. De televisie mag zelfs binnenkomen voor een interview. Juliana neemt geen blad voor de mond, slaat met de vuist op tafel en vraagt haar man hoe hij toch op het idee was gekomen met haar te trouwen.

In september 1992 wordt Juliana's oude dag verstoord doordat haar vader prins Hendrik weer eens in opspraak komt. Behalve zijn zoon mr. Pim Lier, zou hij nog een aantal kinderen hebben verwekt. Edith Schaap-Abbo uit Den Haag verschijnt als halfzus van Juliana op tv, begrijpt er zelf niet al te veel van, maar amuseert zich prima. Het stormpje waait snel over, niet in de laatste plaats door een tekort aan bewijzen. Juliana was dol op haar vader, misschien wel de enige echte mens die zij als kind in haar omgeving had. Ze trekt zich negatieve publicaties over hem altijd zeer aan.

Dat gebeurt nog in november 1993, wanneer haar vader in een krant 'een flierefluiter' wordt genoemd. De prinses windt zich zo op dat ze een proces wil aanspannen. Premier Lubbers zou de grootste moeite hebben gehad haar van dit plan af te brengen. Als compromis schrijft de Rijksvoorlichtingsdienst (RVD) een boze brief naar de krant.

Leeftijdsrecord
In november 1993 komt de prinses zelf weer in de publiciteit. Met haar 84,5 jaar verslaat ze in november prins Frederik, een broer van Willem II, als langst levende Oranje.

In 1995, het grote herdenkingsjaar van de Tweede Wereldoorlog, is Juliana weer eens officieel actief. Ze woont op 31 augustus in Arnhem een herdenking bij van de vereniging van Nederlandse slachtoffers van de Japanse vrouwenkampen. Ze legt aansluitend een krans bij het vrouwenmonument bij het Koninklijk Tehuis voor Oud-Militairen Bronbeek in de Gelderse hoofdstad.

Juliana's hekel aan de pers komt in juni 1996 weer eens duidelijk aan het licht. Wanneer 2000 veteranen naar Soestdijk komen om de jarige Bernhard te eren, schreeuwt ze fotografen toe weg te gaan. Ze houdt haar tasje voor de ogen. Het wordt haar teveel en ze beent nijdig weg, een van de bezoekers letterlijk omver lopend. Ze poseert een paar dagen later niettemin gewillig voor De Telegraaf, die haar vakantie in Oostenrijk vastlegt. De prinses mag dan inmiddels 87 jaar zijn, ze is nog behoorlijk ondernemend. Zo gaat ze ook regelmatig in haar eentje boodschappen doen in Baarn.

Juliana verschijnt op maandag 13 januari 1997 met haar man op tv. Ze bedankt dan voor de vele reacties op hun diamanten huwelijk, dat de week ervoor, op 7 januari, met de hele familie in Kenia werd gevierd.

Afscheid
Op donderdag 16 april 1998 breekt Juliana een heup bij een val in de woning van een vriendin in Wassenaar. Ze komt er snel bovenop, al ziet de RVD zich in mei - een paar dagen voor het huwelijk van prins Maurits met Marilène van den Broek - genoodzaakt te melden dat de prinses na de operatie kampt met aanvallen van 'acute verwarring'. Tijdens het huwelijk, waarbij de prinses zich prima amuseert, blijkt daarvan evenwel niets. Juliana veroorzaakt tijdens de kerkelijke inzegening wel commotie door met prinses Margriet en haar echtgenoot ter communie te gaan. Volgens de katholieke leer is het heiligschennis als protestanten dat doen. Slecht 4 procent van de bevolking blijkt er echt moeite mee te hebben.

Het is haar laatste publieke verschijning. Juliana krijgt haar verwarring niet echt onder de knie, al heeft ze beslist haar goede dagen. Verdere openbare optredens blijven uit. Op 23 februari 1999 laat ze per brief aan de bevolking weten dat het naar buiten treden haar te zwaar is geworden. Ze gaat, lichamelijk en vooral ook geestelijk, daarna nog flink achteruit. Als enige van de familie kan ze niet mee naar India om daar de overgang naar het nieuwe millennium te vieren. Eenzaam blijft ze achter op Soestdijk. In interviews ter gelegenheid van zijn negentigste verjaardag vertelt prins Bernhard eind juni 2001 dat het geheugen van de prinses eigenlijk totaal verdwenen is. Ze wordt continuverzorgd door twee verpleegsters. Wel zou ze nog hebben begrepen dat prins Willem-Alexander zich met Máxima Zorreguieta verloofde.

[Martin]

Balkenende: Nederland verliest zijn moeder

Hieronder volgt de televisietoespraak van minister-president Balkenende in verband met het overlijden van prinses Juliana.

"Omringd door haar directe familie, is Prinses Juliana thuis op Paleis Soestdijk overleden. Ze was al langere tijd ziek. In haar verliezen we een warme en betrokken vrouw, een moeder van ons allen.

Op dit moment van verdriet richt ik mij namens het kabinet tot haar man, Prins Bernhard. Tot haar kinderen, Koningin Beatrix, Prinses Irene, Prinses Margriet en Prinses Christina. Tot haar schoonzoon de heer Pieter van Vollenhoven. En tot haar klein- en achterkleinkinderen, voor wie Prinses Juliana een lieve oma was.

Wij wensen hen kracht toe bij dit verlies en leven - ieder op eigen manier - met hen mee.

Prinses Juliana was gedurende 32 jaar onze Koningin, van 1948 tot 1980. Zij was een Koningin die haar hart en ziel legde in alles wat zij deed.

Haar moeilijke taak in een veelbewogen tijd vervulde zij met grote plichtsbetrachting. Kenmerkend was haar menselijke benadering van het koningschap. Daarmee wist zij het hart te winnen van velen in onze samenleving.

Samen met Prins Bernhard, heeft zij zich na de Tweede Wereldoorlog ingezet voor de wederopbouw van ons land. Gesteund door haar geloof, was zij een voorvechtster van solidariteit, betrokkenheid en menselijke waardigheid. Als staatshoofd zag zij van dichtbij de grote veranderingen die onsland en ons Koninkrijk doormaakten. Zij stond positief tegenover nieuwe ontwikkelingen. Met de verschrikkingen van de oorlog in het geheugen, was zij een warm voorstander van de voortgaande samenwerking tussen de Europese landen, als een waarborg voor vrede.

Tijdens haar jaren als Koningin, werden Indonesië en Suriname zelfstandig. Zij heeft zich altijd zeer verbonden gevoeld met de bevolking van die twee landen, en bij die van de Nederlandse Antillen en Aruba. De bezoeken die zij daar bracht, rekende zij tot de mooiste van haar leven.

Haar persoonlijke aandacht ging uit naar het welzijn van mensen. Vooral van mensen die - tijdelijk of langdurig - niet mee kunnen komen. Mensen in ziekenhuizen, revalidatiecentra, bejaardentehuizen en kindertehuizen. Zij zocht hen op, ontelbare malen, zowel tijdens haar periode als Koningin als in de jaren daarna.

En bij die bezoeken maakte ze vooraf duidelijk: "Ik kom voor de mensen; niet voor de directeuren." Volgens haar eigen woorden had zij - wanneer ze geen Koningin was geweest - graag maatschappelijk werkster willen zijn. Dat voelde ook iedereen.

Prinses Juliana was een hartelijke, belangstellende vrouw, die anderen op hun gemak wist te stellen. Zij wist hoe belangrijk het is mensen positief tegemoet te treden. Zelf heeft zij dat in een Kersttoespraak eens zo omschreven: "Ieder mens is een lamp die ontstoken is of kan worden - in wat voor omstandigheden en waar en wanneer dan ook."

Toen Prinses Juliana afstand deed van de troon, was zij 71 jaar. In de jaren daarna bleef zij zich inzetten voor kwetsbare mensen in onze samenleving. Totdat haar eigen conditie daarvoor te kwetsbaar werd. Ze koos voor een rol op de achtergrond, in haar eigen huiselijke kring. We verloren Prinses Juliana toen weliswaar uit het oog. Maar we verloren haar niet uit ons hart.

Zeer velen van ons voelen het overlijden van Prinses Juliana dan ook als een persoonlijk verlies. Prinses Juliana was een voorbeeld voor ons allen, warm en samenbindend.

Wij herdenken haar met groot respect en zijn dankbaar voor alles wat Prinses Juliana voor ons land heeft betekend."

[Martin]

Juliana overlijdt exact 70 jaar na grootmoeder Emma

Prinses Juliana is exact zeventig jaar na haar geliefde grootmoeder Emma overleden. Die stierf op 20 maart 1934 in het paleisje aan het Lange Voorhout in Den Haag, nu een museum.

Juliana had een zeer goede band met haar grootmoeder. In hetzelfde jaar kreeg ze een nieuwe klap te verwerken: op 3 juli overleed haar vader prins Hendrik, op wie ze eveneens dol was.

[razzle_dazzle]

Beugels zijn sexy

   
Jongeren moeten niet langer angstvallig hun mond dicht houden als ze een beugel dragen. Volgens de krant The Daily Telegraph vinden Britse tieners een beugel immers sexy. Beugels zijn zelfs een modeaccessoire geworden. "Jongens willen een beugel in de kleur van hun favoriete voetbalploeg en meisjes willen een kleurtje dat bij hun uitgaansoutfit past", aldus tandarts Jonathan Sandler. Beroemdheden zoals Tom Cruise, Britney Spears en de Engelse prinsen William en Harry hebben de schaamte rond het dragen van een beugel definitief doorbroken. De Britse tandartsenvereniging beweert dan weer dat het vooral de kleurige elastiekjes zijn die de beugels populair maken.

[Raikkie]

Beugels zijn sexy

   
Jongeren moeten niet langer angstvallig hun mond dicht houden als ze een beugel dragen. Volgens de krant The Daily Telegraph vinden Britse tieners een beugel immers sexy. Beugels zijn zelfs een modeaccessoire geworden. "Jongens willen een beugel in de kleur van hun favoriete voetbalploeg en meisjes willen een kleurtje dat bij hun uitgaansoutfit past", aldus tandarts Jonathan Sandler. Beroemdheden zoals Tom Cruise, Britney Spears en de Engelse prinsen William en Harry hebben de schaamte rond het dragen van een beugel definitief doorbroken. De Britse tandartsenvereniging beweert dan weer dat het vooral de kleurige elastiekjes zijn die de beugels populair maken.

Zo sexy vond ik dat toch nie  :roll:  Vooral als er worteltjes, sla of spaghetti tussenzat  :?

[razzle_dazzle]

Belgen voelen zich kiplekker

Als we de media en onze Vlaamse minister van Sport, Marino Keulen, mogen geloven dan bewegen we te weinig en eten we te veel. Maar wij Belgen blijven er stoïcijns kalm onder en voelen ons nog altijd goed in ons vel. Uit een studie van het Nationaal Instituut voor de Statistiek blijkt dat 3 op 4 Belgen hun algemene gezondheidstoestand als goed tot zeer goed ervaren. Mannen zijn er wel iets geruster in dan vrouwen: bijna 8 op 10 mannen tegenover bijna 7 op tien vrouwen vinden hun gezondheidstoestand bevredigend.


Naarmate de Belg ouder wordt, neemt de tevredenheid over zijn gezondheid af. Met elk jaartje dat erbij komt, voelen we ons één procentje minder goed. Maar ook het opleidingsniveau en de professionele situatie zijn bepalend voor de 'ervaren gezondheid'. Zo voelen hoog opgeleiden zich fitter dan mensen met een lager diploma. Terwijl werklozen dan weer minder tevreden zijn over hun gezondheid dan hun werkende medemensen.


De Belg scoort met zijn gezondheidsgevoel overigens goed in de Europese statistieken. Belgen voelen zich ongeveer even fit als Nederlanders en Oostenrijkers, maar fitter dan Fransen, Britten, Grieken, Italianen en (vooral) Portugezen. Spanjaarden, Ieren, Denen, Zweden voelen zich nog beter in hun vel dan Belgen.

[Scuderia Ferrari]

Kolonel Von Strohm overleden

De Britse acteur Richard Marner is afgelopen week op 82-jarige leeftijd overleden. Marner, beter bekend als de Duitse kolonel Von Strohm uit de tv-serie 'Allo 'Allo, werd geboren in Sint Petersburg. Hij speelde in elk van de 87 episodes van 'Allo 'Allo.

De oorspronkelijke naam van Richard Marner was Alexander Molchanoff-Sacha. Voor hij in het Verenigd Koninkrijk kwam, woonde hij in Rusland, Duitsland en Finland. Jarenlang deed hij door heel Groot-Brittannië theaterproducties en speelde hij op West End. In 1984 werd hij echt een bekendheid door de populaire sitcom.

Marner is de derde overleden 'Allo 'Allo - acteur. Carmen Silvera (Madame Edith) en Rose Hill (Madame Fanny) overleden eerder.



Richard Marner in zijn rol als Kolonel Von Strohm

'Allo 'Allo wordt elke werkdag om 19:25 uur op RTL5 uitgezonden.

[Martin]

Politieonderzoek naar internetmaagd

De Britse politie onderzoekt of een 18-jarige studente die haar maagdelijkheid op een online veiling heeft aangeboden, strafbare feiten heeft gepleegd. Rosie Reid heeft onlangs haar maagdelijkheid verkocht aan de hoogste bieder.

Reid, studente aan de universiteit van Bristol, bood haar maagdelijkheid in eerste instantie aan via eBay. Nadat eBay het 'item' weigerde, zette ze de veiling voort op haar eigen site. Een 44-jarige Londenaar deed met 8400 pond het hoogste bod. De politie wil onderzoeken over Reid het Britse tippelverbod overtreden heeft.

De lesbische studente, die beweert nooit eerder seks met een man te hebben gehad, zegt de veiling te zijn gestart om haar studie te kunnen betalen. Ze hoopt dat haar actie de discussie over de financiële situatie van studenten nieuw leven inblaast. Tegenover News of the World zei de studente dat de ervaring 'erg onplezierig, maar gelukkig snel over was'.

[Martin]

Burgemeester doet aangifte van poging tot doodslag

Burgemeester J. Baas van Wieringen heeft maandag aangifte gedaan van poging tot doodslag. Een automobilist zou zaterdag in Hippolytushoef op hem zijn ingereden, nadat de eerste burger van Wieringen een gesprek met hem had aangeknoopt over zijn rijgedrag. Dat heeft de politie bekendgemaakt.

De automobilist reed over de Hoofdstraat van Hippolytushoef, terwijl dat daar niet mag. De man reed zich hier klem, waarop hij hard achteruit de Kerkhofsteeg in reed. Een aantal winkelende mensen moest hierdoor volgens de politie aan de kant springen om niet te worden overreden.

Burgemeester Baas probeerde vervolgens een gesprek met de automobilist aan te gaan. Deze was daar niet van gediend en reed opeens vol gas in op het groepje mensen waarvan de burgemeester deel uitmaakte. Iedereen sprong op tijd opzij. De bestuurder is weggereden over de Hoofdstraat.

[Martin]

Omvangrijke smokkel van zeldzame dieren ontdekt

De Russische douane aan de grens met China is een zeer grootschalige smokkel van lichaamsdelen van zeldzame dieren op het spoor gekomen. In de grensstad Oessoerisk werden onder meer poten van tweehonderd Himalayaberen, tientallen hertenpenissen, 1550 huiden van Siberische nertsen en circa 2000 pelzen van zwarte eekhoorns gevonden.

Bovendien stuitte de douane op vierhonderd kilo gedroogde zeeaugurken en op gewonnen lichaamsvet van ongeveer 100.000 kikkers. De opvallende vracht had naar Chinese restaurants of medicijnwinkels verscheept moeten worden.

[Martin]

Thaise slangenman met wereldrecord gedood door eigen cobra

Een Thailander die in het Guinness Book of Records staat als degene die het langst in een ruimte opgesloten heeft gezeten met slangen, is overleden na te zijn gebeten door een van zijn eigen slangen. Dat heeft zijn arts maandag gemeld.

De 34-jarige Boonreung Bauchan, beter bekend als 'de slangenman', was bezig een nieuwe cobra te showen aan dorpsbewoners toen die hem beet. Boonreung nam volgens familieleden een kruidenmedicijn en wat whisky en ging door met zijn show tot hij instortte. Hij overleed later in het ziekenhuis.

In 1998 kreeg Boonreung zijn vermelding in het Guinness Book of Records. Hij had zeven dagen alleen met slangen in een ruimte gezeten.