Toevallig merkte SDG op dat hij 1986 nog altijd de mooiste jaargang vind, kan ik me iets bij voorstellen. Was ook geweldig, zoals ook de jaren die volgden geweldig waren. Pas in 92 werd het weer minder (hoewel dat voor mij als Mansell-fan nog wel bevredigend was, maar spannend was het niet).
De meest warme gevoelens hou ik echter toch over aan 1984. Misschien niet de allerbeste jaargang, ondanks een superspannend WK, maar wel míjn eerste jaar als volger, en dus speciaal. Lauda's laatste titel, en dat was samen met Piquet toch wel de grote man in die tijd. Als jochie zag ik huizenhoog tegen die gasten op.
En uiteraard moet ik de periode 88-90 noemen, de jaren van de Prost vs Senna-battle. Uitgesmeerd over meerdere jaren maar eigenlijk vallen die jaren niet los van elkaar te zien. Was toch een speciale tweestrijd in de geschiedenis van de sport. Fascinerend!
Maar ik kies toch voor 84. Mijn eerste!
Voor mij 1982 en 1992. 1982 met veel verschillende winnaars van een GP. Tot de laatste race spannend, met Keke Rosberg als winnaar. 1992 omdat Williams zijn FW14 bouwde, en die was een revolutie. Misschien wel één van de beste auto's ooit gebouwd. Maar vooral dat eindelijk (een van mijn favoriete coureurs) Nigel mansell wel zéér gedesideerd het WK pakte. Veni, Vidi, Vici.
Lastige Jeroen. :-\
Eén jaargang eruit pikken is eigenlijk onmogelijk, althans voor mij.
De eerste jaren dat ik keek (eind jaren '70) vond ik fantastisch.
Toen was F1 nog 'n echte "echte mannen" sport.
Niki Lauda, Gilles Villeneuve, Ronnie Petterson, en noem de helden van toen maar op.
Daarna natuurlijk de tijd van Ayrton en Alain, die elkaar tot op 't bot bevochten.
Misschien wel de periode met de meest epische gevechten, en uiteraard mag je Mansell daarbij niet vergeten.
Die had er ook 'n groot aandeel in.
Dan heb je nog de jaren '90, waarin "mijn" Williams eindelijk tot grote daden kwam.
Helaas zullen die daden altijd overschaduwt blijven door de dood van Senna.
Maar toch ...... voor 'n Williams fan, mag deze periode niet ontbreken.
Zijn we bij de beginjaren 2000 aanbeland.
Sinds '94 moest ik 'm niet meer, en sinds '97 haatte ik 'm.
Maar de gevechten tussen hem en Montoya blijven 'n genot om naar te kijken.
De brutaliteit waarmee Juan Pablo het gevecht met "der Meister" aanging, deed mij elke week weer op 't puntje van m'n stoel zitten.
Jammer genoeg geld in F1 dezelfde regel als in het voetbal: Aan het eind winnen de Duitsers.
Overigens is de haat nu weg, en heeft dit plaats gemaakt voor diep respect.
En dan zijn we bij de laatste 5 jaar aangekomen.
Ik denk dat we, op afgelopen jaar na, daarover ook niet mogen klagen.
Multiple race winnaars en kampioenschappen die pas in de laatste race(s) beslecht werden.
En zelfs afgelopen jaar was zéér goed te pruimen.
Enige minpunt was de vroege beeindiging van de titelstrijd, maar voor de rest ....
Lekker veel actie, en 'n aantal memorabele inhaalmanouvres.
Nee Jeroen, ik kan niet kiezen. ;)
Zoals ik al zei: 1986, omwille van de spanning en de dramatiek tot op het einde. Nog zo'n leuk seizoen was 1983, omdat we toen nog juist in de overgangsfase van het amosferische naar het turbotijdperk zaten en dit voor een zekere mate van onvoorspelbaarheid zorgde. Op de snellere circuits waren de turbo's ongenaakbaar, maar op de langzamere omlopen hadden ook de Cosworth-wagens nog een kans. In de recentere geschiedenis denk ik vooral ook aan 2003. Zowel Ferrari, McLaren als Williams hadden toen hun hoogten en laagten en niemand stak er echt met kop en schouders bovenuit. Michael Schumacher pakte toen de titel, maar voor hetzelfde geld kon de kampioen evengoed Raikkonen of Montoya geheten hebben. 2010 was ook spannend tot op het einde, maar daar viel in de races zelf eigenlijk weinig te beleven.
De minst favoriete jaargang, dat moet voor mij eigenlijk 2004 zijn. Meer nog dan 2002, gewoon omdat 2004 nòg een bokkesaai seizoen was waarin Michael Schumacher bijna alles won en het verzadigingspunt bij de neutrale F1-liefhebber ondertussen lichtelijk overschreden was. Na één race wist je toen eigenlijk al hoe laat het was en dat het hele seizoen een maat voor niets ging worden. Laat ons dus hopen dat 2012 niet dezelfde richting uitgaat met Vettel... :P
Citaat van: SDG op 28 januari 2012 - 15:25:43
Laat ons dus hopen dat 2012 niet dezelfde richting uitgaat met Vettel... :P
Laten we dat idd hopen.
In principe was 2011 al net zo'n ramp, gelukkig waren de races achter hem zéér de moeite waard.
Citaat van: janke op 28 januari 2012 - 14:16:48
Voor mij 1982 en 1992. 1982 met veel verschillende winnaars van een GP. Tot de laatste race spannend, met Keke Rosberg als winnaar.
Spanning was er inderdaad, al was die natuurlijk ook voor een deel te wijten aan de dramatische ongelukken van Ferrari-coureurs Villeneuve en Pironi, die de beste wagen hadden en anders wellicht de titelstrijd tussen hun beiden uitgevochten hadden. Het blijft daardoor een seizoen met een donker randje. Idem voor 1994. De titel werd pas in de laatste race beslist, maar het seizoen werd uiteraard voor een groot deel verpest door het dodelijke ongeval van Senna en bovendien werd de spanning wat kunstmatig gerekt door de verschillende diskwalificaties en twee wedstrijden schorsing van Schumacher, waardoor Hill zijn achterstand in de WK-stand helemaal kon inlopen. Al zullen we uiteraard nooit weten hoe spannend het had kunnen zijn indien de titelstrijd tussen Schumacher en Senna was gegaan...
Citaat van: SDG op 28 januari 2012 - 22:39:16
Citaat van: janke op 28 januari 2012 - 14:16:48
Voor mij 1982 en 1992. 1982 met veel verschillende winnaars van een GP. Tot de laatste race spannend, met Keke Rosberg als winnaar.
Spanning was er inderdaad, al was die natuurlijk ook voor een deel te wijten aan de dramatische ongelukken van Ferrari-coureurs Villeneuve en Pironi, die de beste wagen hadden en anders wellicht de titelstrijd tussen hun beiden uitgevochten hadden. Het blijft daardoor een seizoen met een donker randje.
Uiteraard een seizoen met een donker randje door de dodelijke crash van Gilles Villeneuve en de zware crash van Pironi. Ze hadden zeker kansen dat jaar. Maar de betrouwbaarheid nekte Renault voor de titel. Maar een stuk of 11 winnaars in 16 races. Waar Rosberg met 1 overwinning kampioen wordt. En niet te vergeten de mooie race van Alboreto met de Tyrrell in Las Vegas als afsluiter van het jaar.
Aangezien ik pas sinds 1999 F1 regelmatig volg zal ik een keuze uit het afgelopen decennium moeten maken.Moet zeggen dat het best een lastige keuze is. Zo vond ik 2003 ook ongelooflijk spannend die laatste race kan het me nog goed herinneren met Montoya die zijn versnellingsbak aan gort reed nadat hij fier op wk koers lag,mijn favoriet destijds Raikonen had opeens ook een goede kans vooral nadat Schumacher spinde na een touche. Uiteindelijk won volgens mij barichello de race en werd Schumacher met 1 schamel puntje meer wk . Tjesus wat baalde ik toen zeg >:(.
Twee jaar later 2005 het jaar met een belachelijke banden regel. Dit had het jaar voor Kimmi moeten zijn alleen werd het die van Alonso .2005 had voor mij zeer grote hoogte punten maar het eindigde vooral in een teleurstelling voor mij. Mclaren had het niet waar kunnen maken. Dat Alonso won daar kon ik wel vrede mee hebben, ik was schumacher op dat moment zo zat dat ik het ieder ander meer gunde om wk te worden.Moet zeggen dat ik die tijd vooral fan was Kimmi Button en Sato.
2010 Het jaar dat mijn huidige favoriet WK werd en hoe!!!
Het hele jaar spanning alom en het nooit verwacht en toch gebeurde het :D. Dit jaar'10 is voor mij toch wel het mooiste seizoen ooit . 4 wereldkampioenen aan de start en spanning tot de laatste race met leuke race's over het hele jaar.
In 2010 verschenen maar vier wereldkampioenen aan de start. Vettel was dat toen nog niet ;).
1995 was mijn topjaar van jaren die ik actief heb meegemaakt. Dat jaar had alles. Spannende races. Gevechten. Normale inhaalacties zonder het nep-gedoe van DRS. En een echte battle tussen twee toppers die elkaar niet mochten. Dat laatste hebben we sindsdien nooit meer gezien.
Kijk races terug als in Spa 1995 of Nurburgring 1995. Dat waren races zoals je ze nu nooit meer zult zien.
Dat waren toppers, al zag je die in 2011 in China en Canada ook. Voor de rest kan ik me van 95 weinig spannends herinneren moet ik bekennen.
Citaat van: Jeroen op 29 januari 2012 - 13:19:03
In 2010 verschenen maar vier wereldkampioenen aan de start. Vettel was dat toen nog niet ;).
lol dat klopt ja :) zal het aanpassen
2006 Schumacher vs Alonso, dat blijf ik de leukste vinden. Laatste race van "Der Meister" want dat was ie!!
Ferrari net niet, Alonso helemaal scherp. Kregen die 2 nog ruzie ook. Renaults en Ferraris die kapot gaan. Hongarije was toen zo mooi met regen voor het eerst in 30 jaar in die GP en Button die hem ff won.
En Brazilie wat een bizarre race was dat, Schumi die zoooo snel was. Lekke band op Fisico was het toch? en zn brandstofpomp die er afentoe mee stopte?
Ik weet niet hoe het komt, maar toen kon ik kwali en een hele race kijken. Tegenwoordig ben ik niet meer zo gemotiveerd voor kwali.
Net als Kootje kan ik niet kiezen.
Ik was erbij op Zandvoort in 1977 en 1985, maar toen volgde ik de F1 niet actief. Er was toen helemaal niets, tenminste...je kon de F1 niet zo goed volgen als nu.
Vaak las ik reportage's van de race in AutoVisie. Daardoor wist ik wie Lauda, Prost, Rosberg en bijvoorbeeld Reutemann waren. Nog midden jaren tachtig ontdekte ik boeken over de F1 in de lokale bibliotheek (ik werd meteen lid, hahaha), die ik verslond!
Het waren wel jaaroverzichten, maar ik had toen nog een kinderhand dat snel kon worden gevuld... ;)
Vanaf 1987/1988 weinig races gemist. Toen kon ik alles volgen via Eurosport. 1988 was epic met Senna vs Prost.
Daarna de strijd tussen Hill en Michael Schumacher en Schumi vs Hakkinen.
Meer recent zou ik zeggen, 2008 Hamilton vs Massa...nagelbijten, omdat Lewis veel te voorzichtig rondreed! De vreugde bij familie Massa en vervolgens in mijn huis omdat ik zag dat Lewis Timo had gepasseerd...Pfffff.
Spannend? Zowat te spannend... :P
Citaat van: Franky R. op 31 januari 2012 - 18:17:12
Meer recent zou ik zeggen, 2008 Hamilton vs Massa...nagelbijten, omdat Lewis veel te voorzichtig rondreed! De vreugde bij familie Massa en vervolgens in mijn huis omdat ik zag dat Lewis Timo had gepasseerd...Pfffff.
Hehe, ik zag toen linksboven in de uitslag p5 (toch?) voor Hamilton. En Mol en het hele Ferrari-team hadden het niet door. Achteraf mooi en bizar einde, toen zwaar balen!!!!!
Hakkinen vs Schumacher was ook gaaf. Wat had ik een hekel aan die zwart/zilvere West auto's :P
1989-1990-1991-1993-1994-2000.
1994? Dat snap ik niet. Als ik één jaar zou willen vergeten is het 1994 wel.
Favoriet is dan misschien ook niet de juiste verwoording maar het is een jaar welke veel indruk op mij maakte. Ook qua titelstrijd bleef het, los van de gebeurtenissen die vooraf gingen, spannend. Altijd was wel iets loos. Een jaar waarin veel werd bewogen en bol stond van verrassingen dan wel onaangename.
Dat wel inderdaad.
Mijn favoriete jaargang is denk ik 2007 :D
Een ongekend spannend seizoen,met een winnaar die het tot de start van de laatste race niet geloofde dat hij WK zou worden...
Man wat was dat een spannend seizoen!
Uiteraard kon ik ook moeilijk kiezen, 2008 was ook zo'n seizoen, :o met misschien wel de meest dramatische ontknoping.. Voor 94 had ik nog geen race gezien, dus over de periode daarvoor kan ik geen mening vormen..
ook jaargangen als 96, 97 '98 en '99 vond ik mooie seizoenen...
Ja, er is zoveel moois, dramatich emotioneels gebeurd dat je er duizelig van zou worden... ;)
1996 vond ik mooi...evenals 1994 hoe raar dat ook klinkt. 94 was het eerste jaar dat ik het echt ging volgen, vooral dankzij Verstappen! Senna crashte maar maakte indruk. En de legendarische crash tussen Schumacher en Hill ook.
Verder vond ik 1997, 1999, en 2000 leuk. 2007 en 2008 waren ook niet mis...
Citaat van: Jeroen op 04 februari 2012 - 09:06:58
1994? Dat snap ik niet. Als ik één jaar zou willen vergeten is het 1994 wel.
Eigenlijk was 1986 ook geen al te best jaar voor de autosport. Er was het dodelijke ongeluk van Elio de Angelis bij testritten op Paul Ricard, het verkeersongeval waarbij Frank Williams verlamd geraakte, de zware crash van Jacques Laffite op Brands Hatch en het vreselijke ongeval van Marc Surer in een rally (waarbij zijn copiloot de dood vond), dat voor beiden het einde van hun carrière betekende. Voor de rallysport was het overigens een nog zwarter jaar, met het dodelijke ongeval van Henry Toivonen in Corsica, de dood van Dakar-bezieler Thierry Sabine en het ongeluk in de Rally van Portugal, waarbij een wagen op volle snelheid in een groepje toeschouwers crashte, met verschillende doden als gevolg. Maar blijkbaar slagen we er toch in om van 1986 de mooie dingen te onthouden. Wellicht ook dat al deze rijders niet de impact en de bekendheid van een Villeneuve of Senna hadden, waardoor we ze onbewust wat uit ons directe termijngeheugen gewist hebben?
Nee, het grote verschil is m.i. dat de dood van Senna en Ratzenberger live op televisie was natuurlijk. Elio's ongeluk is door niemand gezien, die van Frank ook niet en die Lafitte was niet dodelijk. Het ongeluk van Senna, was zeg maar de climax van een diep en diepzwart weekend waar een dag eerder ook al iiemand voor het oog van de draaiende camera's (met weliswaar minder kijkers) stierf.
De impact van de dood van Elio, dat ik ergens in een krant de volgende dag las net als velen met mij, of de impact van Senna die voor het oog van tientallen miljoenen mensen in de muur beukte, uit zijn wagen werd getild, weg werd gevlogen en op alle journaals dood werd verklaard zorgt voor een compleet andere beleving. Wellicht ten onrechte, want een mensenleven is uiteraard altijd een mensenleven, maar zo werkt het wel.
Heeft iemand het over 94, denk ik automatisch aan Imola, heeft iemand het over 86, denk ik nooit aan Elio.
Inderdaad.
Groot verschil of er iemand voor je ogen sterft, of dat je hierover in de krant leest.
Uiteraard maakt het ook verschil dat Senna 'n groter icoon weas dan DeAngelis wat Ratzenbergers dood bewijst.
Want eerlijk is eerlijk, zijn dood is nu eenmaal ondergeschikt aan die van Senna. (wordt tussen neus en lippen door genoemd, that's it)
En tsja, dat er dan in de rallywereld ook nog 'n aantal dodelijke ongelukken waren, maakt '86 wel 'n zwarter jaar voor de autosport, maar niet iedereen (iig ik niet) zal dit zo voelen.
Rallysport volg ik namelijk niet, en deze statistieken doen bij mij geen belletje rinkelen.
Heel kortaf gezegd kunnen er elk jaar wel 20 doden vallen in de rally, maar dit zal compleet langs me heen gaan.
Ook daarom zal zo'n dramajaar als '86 door mij niet als zodanig beleeft worden.
Favoriete jaargang is wel erg moeilijk om te zeggen.
In tijdperk Senna-Prost is natuurlijk 88-90 prachtig.
Tijdperk Hakkinen-Schumacher zijn de jaren 98-00 onmiskenbaar.
In het Schumachertijdperk is het jaar 2003 prachtig, omdat Raikkonen en Montoya hierin sterke weerstand konden bieden aan Schumi.
Ietsje verder terug vind ik 1982 ook een erg leuk seizoen, dit omdat er ook een erg spannend seizoen was tot aan het eind met als winnaar Rosberg.
Het meest recente zijn 2007 en 2011 erg leuke seizoenen vanwege het prachtige eind.
Hieruit een keuze makend kom ik toch uit op 2007, omdat ik een Raikkonen fan ben en het kampioenschap naar mijn mening nooit zo zwaar bevochten is dan in dit jaar.
82 zat wel dicht bij elkaar, maar was wel errug dramatisch hoor...
Het was me inderdaad bij het schrijven dat dit Villeneuves laatste jaar was.
Het was een bijzonder spannend jaar op sportief gebied,
maar toen ik bij mijn laatste bezoek aan Zolder in de fatale bocht stond en op de foto ging met het ietwat bescheiden Villeneuve-monument schrok ik wel van deze zwarte bladzijde.
Niet alleen Villeneuve he, ook Riccardo Paletti die in Canada verongelukte bij de start. En als klap op de vuurpijl verbrijzelde Pironi dat jaar zijn benen door achterop Prost te knallen in de Duitse regen en zou nooit meer racen. Zwaar dramatisch jaar...
Klopt, maar Villeneuve is natuurlijk het bekendste slachtoffer,
tenslotte vergeet ook vrijwel iedereen te noemen dat Ratzenberger zwaar verongelukt was in de kwalificatie op Imola 1994,
alleen omdat daags erna de "beste coureur aller tijde" (wat ook mijn mening is) verongelukte.
Mooi vond ik het hoe het tijdschrift Formule1.nl hier een reportage over maakte en een bezoek bracht aan de familie Ratzenberger en het graf van Roland
Nou, ik heb eerder het idee dat het zogenaamde vergeten wordt aangepraat. Ik ken werkelijk geen boek, documentatie dan wel forum waar de dood van Ratzenberg in een vergeethoek wordt gestopt. Dat het enigszins ondergesneeuwd is door de dood van Senna lijkt me niet meer dan logisch. Senna had veel meer betekenis in de Formule 1. Maar Ratzenberger vergeten te benoemen? Never!! Imola 1994 staat op mijn netvlies gebrand!
Het meest bijzondere was nog dat Senna niet meer wilde rijden vanwege Ratzenbergers dood, hij had er geen goed gevoel bij.
Het blijft een bijzonder mysterieus persoon, daarom ook zo overweldigend, was er nu nog maar een coureur van dat soort.
Senna wilde wel rijden. Het was Sid die hem adviseerde te stoppen.
Citaat van: Wizard op 14 april 2012 - 15:00:47
Senna wilde wel rijden. Het was Sid die hem adviseerde te stoppen.
Ik denk dat je dat verkeerd geïnterpreteerd hebt...Senna vond het zinloos om te gaan racen, maar hij voelde zich verplicht aan derden (oa. zijn team) om toch te rijden.
Idd. adviseerde Watkins hem om te stoppen. Senna had al zoveel bereikt, hij had zoveel te verliezen. Maar stoppen druiste in tegen het responsabel en competitieve karakter van de man [Senna]...
Dus wilde hij wel racen ;).
Citaat van: Terminator op 29 januari 2012 - 14:06:09
1995 was mijn topjaar van jaren die ik actief heb meegemaakt. Dat jaar had alles. Spannende races. Gevechten. Normale inhaalacties zonder het nep-gedoe van DRS. En een echte battle tussen twee toppers die elkaar niet mochten. Dat laatste hebben we sindsdien nooit meer gezien.
Kijk races terug als in Spa 1995 of Nurburgring 1995. Dat waren races zoals je ze nu nooit meer zult zien.
1995, ja dat was leuk... Mijn jeugdheld is Alesi. Hij won toen zijn enige race in Montreal... en had een 2e moeten winnen op de Nurburgring...
Ik kan mij nog herinneren dat ik goed ziek was van het feit dat Schumacher em een paar onden voor t einde alsnog te pakken had...
Leuk topic...
Ik kan er eigenlijk geen mooiste jaargang noemen.
Ik kan wel zeggen dat ik de dominante periode van Schumacher het liefst vergeet. Wat was dat vreselijk zeg.
Geen hulde overigens... Met de middelen die Ferrari had destijds had zouden ze zich moeten schamen als ze niet zo'n vorm zouden hebben.
Buiten deze jaren, is F1 eigenlijk altijd mooi geweest... En het staat er voor de komende jaren ook goed voor!!
Toch hulde.
Je moet 't ondanks die middelen maar wel ff doen.
Toyota was jarenlang het rijkste team met de modernste faciliteiten, maar hun bracht 't niets.
Voor de rest ben ik 't met je eens.
Ook ik vond dat de meest verschrikkelijke periode in de F1, niet op de laatste plaats vanwege mijn gevoelens tov Schumi in die tijd en Ferrari.
Maar toch ...... HULDE
Citaat van: Kootje op 18 april 2012 - 05:43:09
Toch hulde.
Je moet 't ondanks die middelen maar wel ff doen.
Toyota was jarenlang het rijkste team met de modernste faciliteiten, maar hun bracht 't niets.
Voor de rest ben ik 't met je eens.
Ook ik vond dat de meest verschrikkelijke periode in de F1, niet op de laatste plaats vanwege mijn gevoelens tov Schumi in die tijd en Ferrari.
Maar toch ...... HULDE
Nee geen hulde voor Ferrari ;)
Een schande van Toyota!! :)
Tsja ...... zo kun je 't idd ook zien. ;D
Ey leuk topic!! Favo jaargang... oef. Ik kijk sinds '94!! Moet ff in mn geheugen graven...
ik denk de jaren 98-99 de strijd tussen Mika en MS
Maar ook de geweldige race op Spa'98!! En Canada' met een vliegende Verstappen... toen was ook het commentaar van Mol en Kalff nog leuk .. maar dat terzijkde.. de periode 2001-2005 vergeet ik ookhet liefst...
Citaat van: Mark F1gge op 17 april 2012 - 21:18:07
Leuk topic...
Ik kan er eigenlijk geen mooiste jaargang noemen.
Ik kan wel zeggen dat ik de dominante periode van Schumacher het liefst vergeet. Wat was dat vreselijk zeg.
Geen hulde overigens... Met de middelen die Ferrari had destijds had zouden ze zich moeten schamen als ze niet zo'n vorm zouden hebben.
Buiten deze jaren, is F1 eigenlijk altijd mooi geweest... En het staat er voor de komende jaren ook goed voor!!
Dat materiaal was de kroon op hard werken. Schumacher heeft daarin een significante rol vertegenwoordigd. Ik zou niet weten waarom dit niet te 'moeten' waarderen. Dat het voor ons kijkers alles behalve leuk was, dat altijd dezelfde won, eens. Maar dat kun je Schumacher/Ferrari niet verwijten. Bovendien kwamen de kampioenschappen niet aanwaaien, zo werd Brrichello: twee maal vierde, één maal derde en alleen in de jaren dat de Ferrari met hoofd en schouders boven de rest uitstak, tweede. Dus, vanzelfsprekend was het niet. En de factor Schumacher was een groot deel van het winnend pakket. Dat kun je niet enkel en alleen Ferrari toeschrijven en doen alsof Schumacher het aangereikt kreeg op een zilver schaaltje. Dan doe je Schumacher toch enorm te kort.
Mwah, het was natuurlijk niet zo dat Rubens gelijke kansen had he. Zowel qua racen als qua wagen was hij gewoon tweede keus. Die auto was gemaakt voor Schumacher, niet voor hem. Dus helemaal eerlijk is dat niet.
Citaat van: Jeroen op 10 juni 2012 - 08:01:13
Mwah, het was natuurlijk niet zo dat Rubens gelijke kansen had he. Zowel qua racen als qua wagen was hij gewoon tweede keus. Die auto was gemaakt voor Schumacher, niet voor hem. Dus helemaal eerlijk is dat niet.
Ik vind het idd. geen eerlijk vergelijk...Als Rubens 100 km testwerk deed (mocht doen), dan had MSC zeker 400 km gereden.
En ik heb Kees vd Grint zelden tot nooit bij Barrichello zien staan. Die man was meestal in gesprek met MSC.
Citaat van: Jeroen op 10 juni 2012 - 08:01:13
Mwah, het was natuurlijk niet zo dat Rubens gelijke kansen had he. Zowel qua racen als qua wagen was hij gewoon tweede keus. Die auto was gemaakt voor Schumacher, niet voor hem. Dus helemaal eerlijk is dat niet.
Dan heeft Schumacher dat toch gewoon afgedwongen? En niet omdat hij zo knap is. Zonder Schumacher was Ferrari misschien nooit zo succesvol geweest als begin dit millenium en had Barrichello misschien geen één keer gewonnen. Niet vergeten dat Barrichello in een gespreid bedje terecht kwam. Toen hij er reed was de Ferrari winwaardig. Dat de Ferrari dan meer aansluit op Schumacher's wensen mag geen excuus zijn. Senna kwam ook in een team terecht wat naar Prost's wens was. Senna was de newbe en moest het tij eigenhandig keren. Senna had het talent om dit te bewerkstellen, het talent dat bij Barrichello ontbrak. Een prima rijder, een prima secundant, maar geen kampioensmateriaal. Heeft mee kunnen profiteren met de successen maar daar zelf weinig aan bijgedragen.
Senna kwam niet in een kant en klare situatie terecht bij McLaren want hij nam bijna eigenhandig de Honda motoren mee. De fabrikant waar hij heel close mee was. Kwam dus heel anders binnen dan Rubens bij Ferrari destijds wat helemaal klaar was als team. Bovendien haalde Senna toch echt minder punten dan Prost.
Maar goed, zo bedoelde ik het niet eens, Senna is buitencategorie, Rubens niet natuurlijk. Ik zeg niet dat Rubens bij gelijke kansen gewonnen zou hebben ofzoiets, daar geloof ik niks van. Jaren later bij Brawn had hij gelijke kansen als Button en toen verloor hij ook gewoon. Dus nee, Schumacher was een klasse apart en Rubens absoluut niet hoor. Ik teken alleen de nuance aan dat er van hem niet het zelfde mocht worden verwacht.
Citaat van: Wizard op 10 juni 2012 - 14:45:26
Dan heeft Schumacher dat toch gewoon afgedwongen? En niet omdat hij zo knap is. Zonder Schumacher was Ferrari misschien nooit zo succesvol geweest als begin dit millenium en had Barrichello misschien geen één keer gewonnen. Niet vergeten dat Barrichello in een gespreid bedje terecht kwam. Toen hij er reed was de Ferrari winwaardig. Dat de Ferrari dan meer aansluit op Schumacher's wensen mag geen excuus zijn. Senna kwam ook in een team terecht wat naar Prost's wens was. Senna was de newbe en moest het tij eigenhandig keren. Senna had het talent om dit te bewerkstellen, het talent dat bij Barrichello ontbrak. Een prima rijder, een prima secundant, maar geen kampioensmateriaal. Heeft mee kunnen profiteren met de successen maar daar zelf weinig aan bijgedragen.
Daarbij komt ook nog dat toen Schumacher bij Ferrari kwam, het team uit een lang en diep dal kwam gekropen. De laatste rijderstitel dateerde van 1979, de laatste constructeurstitel van 1983. Het toont nog eens extra de doorslaggevende rol van Schumacher bij Ferrari aan: van 1991 tot 1995 behaalde het team welgeteld twee overwinningen, terwijl Schumacher in 1996, in zijn eerste jaar bij Ferrari, al meteen goed was voor drie zeges.
Citaat van: SDG op 10 juni 2012 - 15:19:19
Citaat van: Wizard op 10 juni 2012 - 14:45:26
Dan heeft Schumacher dat toch gewoon afgedwongen? En niet omdat hij zo knap is. Zonder Schumacher was Ferrari misschien nooit zo succesvol geweest als begin dit millenium en had Barrichello misschien geen één keer gewonnen. Niet vergeten dat Barrichello in een gespreid bedje terecht kwam. Toen hij er reed was de Ferrari winwaardig. Dat de Ferrari dan meer aansluit op Schumacher's wensen mag geen excuus zijn. Senna kwam ook in een team terecht wat naar Prost's wens was. Senna was de newbe en moest het tij eigenhandig keren. Senna had het talent om dit te bewerkstellen, het talent dat bij Barrichello ontbrak. Een prima rijder, een prima secundant, maar geen kampioensmateriaal. Heeft mee kunnen profiteren met de successen maar daar zelf weinig aan bijgedragen.
Daarbij komt ook nog dat toen Schumacher bij Ferrari kwam, het team uit een lang en diep dal kwam gekropen. De laatste rijderstitel dateerde van 1979, de laatste constructeurstitel van 1983. Het toont nog eens extra de doorslaggevende rol van Schumacher bij Ferrari aan: van 1991 tot 1995 behaalde het team welgeteld twee overwinningen, terwijl Schumacher in 1996, in zijn eerste jaar bij Ferrari, al meteen goed was voor drie zeges.
Dat klopt, maar je negeert de verdiensten van Todt en later Brawn. En idd. werd de no 1 positie afgedwongen. MSC duldde geen Jacques Villeneuve naast zich of een andere rijder van dat kaliber.
Eens met Franky. Schumacher was een fenomeen, maar meer nog dan hem komt de glorie toe aan m.n. Jean Todt. Die heeft daar echt al het grondwerk gedaan en een organisatie neergezet waar later MS, die verder echt geweldig was hoor, kon glorieren. Zet Alonso, Hamilton, Hakkinen of Vettel daar neer en die hadden er ook 5 gewonnen.
Citaat van: Franky R. op 10 juni 2012 - 20:14:58
Dat klopt, maar je negeert de verdiensten van Todt en later Brawn. En idd. werd de no 1 positie afgedwongen. MSC duldde geen Jacques Villeneuve naast zich of een andere rijder van dat kaliber.
Uiteraard mogen de verdiensten van Todt en Brawn niet genegeerd worden, maar ik had het hier vooral over de input van de coureur. Rijders als Alesi en Berger, die tot 1995 bij Ferrari reden, konden weliswaar af en toe eens een race winnen, maar om de titel te pakken vielen ze te licht uit, zelfs met de organisatie van Ferrari achter zich.
Citaat van: Jeroen op 10 juni 2012 - 22:08:05
Eens met Franky. Schumacher was een fenomeen, maar meer nog dan hem komt de glorie toe aan m.n. Jean Todt. Die heeft daar echt al het grondwerk gedaan en een organisatie neergezet waar later MS, die verder echt geweldig was hoor, kon glorieren. Zet Alonso, Hamilton, Hakkinen of Vettel daar neer en die hadden er ook 5 gewonnen.
Jean Todt heeft de juiste mensen om zich heen verzamelt maar daar hoort Schumacher natuurlijk ook bij. Ook hij heeft behoorlijk bijgedragen in de ontwikkeling.
Zal je mij niet horen ontkennen.
Ieder jaargang heeft zo z'n hoogte en dieptepunten. 1994 zal altijd speciaal blijven, hoe zwart en triest het ook was. de periode 2001-2005 beschouw ik ook als een mindere periode. Alle respect voor Schumi maar dat zijn de jaargangen geweest die mijn persoonlijke afkeer van Ferrari hebben ingeluid. Als recent hoogtepunt denk ik toch aan afgelopen seizoen. Zoveel verschillende winnaars, crashes, uitvalbeurten en een waanzinnig spannende slotrace.
Naar aanleiding van mijn topic in de geschiedenis-draad van vandaag, herinner ik me ineens dat 1999 toch ook wel een bijzonder leuk seizoen was, met spanning, dramatiek en verschillende verrassende momenten. Er was de verrassende zege van Herbert, Frentzen die met Jordan heel lang meespeelde in de titelstrijd, de beenbreuk van Schumacher en Irvine die nadien verrassend de handschoen opnam tegenover Häkkinen in de titelstrijd.
Ja er waren inderdaad spraakmakende momenten neem de legendarische huilpartij van Mika op Monza, maar de meeste races in 99 waren dodelijk saaie optochten en de titelstrijd werd alleen schijnspannend omdat Mika problemen had gekend, niet omdat Irvine zo goed was.
1997 is een jaargang waar je weinig meer over hoort maar die wel gruwelijk spannend was... tot het bittere einde. Daarnaast wonnen dat jaar verschillende teams zoals bijvoorbeeld ook Jordan...
Op Jerez reden in de kwalificatie voor de titelstrijd maar liefst 3 coureurs dezelfde tijd......... en nr4 was 0.058 seconde langzamer. Zoiets gaan we nooit meer meemaken denk ik :)
Citaat van: gloudiesaurus op 24 juli 2013 - 22:00:39
1997 is een jaargang waar je weinig meer over hoort maar die wel gruwelijk spannend was... tot het bittere einde. Daarnaast wonnen dat jaar verschillende teams zoals bijvoorbeeld ook Jordan...
Op Jerez reden in de kwalificatie voor de titelstrijd maar liefst 3 coureurs dezelfde tijd......... en nr4 was 0.058 seconde langzamer. Zoiets gaan we nooit meer meemaken denk ik :)
Echt jammer dat de nummer 4 (Hill in zijn Arrows) van het gas af moest in zijn kwalificatieronde vanwege gele vlaggen, anders had hij pole gehad (of waren er 4 coureurs met dezelfde tijd) en dat was ook een grote sensatie geweest.
Ik ben te jong om echt uitspraken te gaan doen over welke jaargang nu het beste was, ik mag dan wel al 16 jaar de sport volgen en mijn kennis over de geschiedenis al vrij goed uitgebreid te hebben. Ik heb trouwens niet echt een favoriete jaargang. Veel seizoenen zijn echt speciaal geweest maar om daar nu een echt hoogtepunt uit te kiezen :-X
even wat stof wegblazen hier....kuch kuch
1983 was voor mij een magisch jaar want het was mijn eerste. Het waren de jaren dat de radio nog vaak gebruikt moest worden, met je sprietje door het dakraam om de BBC te ontvangen...
1986 was ook een prachtig jaar en achteraf kon ik ook van 1989 genieten. Misschien omdat er in dat jaar zo ongelofelijk veel gebeurde, en niet alleen op de baan.
1990 was prachtig, de eerste Indy500 die ik van begin tot eind volgde, en niet alleen de race maar ook de kwalificaties en de testritten, de hele magische maand mei.
En als toetje, wie wint er?
Andere noemenswaardige jaren: 1995 (Indy 505) en 1997, Villeneuve wereldkampioen. Daarna geen noemenswaardige jaren meer gehad maar we blijven hopen!
1998 IndyCar, want dat was de allereerste autosport die ik volgde en Alex Zanardi was natuurlijk een full blown held dat jaar. Plus spannende races met mooie auto's, mooie coureurs en mooie circuits.
1999 Formule 1, want toen raceten er nog echte mannen mee, Schumacher brak zijn been (grapje), Irvine die onverwachts een reële kans maakte om kampioen te worden, de races waren mooi en Jordan/Frentzen lieten zien dat kleine teams ook grootse prestaties neer kunnen zetten (toen nog wel, nu is het all about zie monies).
En voor de rest alle recente VLN-, Blancpain GT- en FIA WEC-seizoenen.
2008 was aardig spannend. Maar vanaf de eeuwwisseling is de spanning er langzaam steeds verder uit aan het gaan.
Ook was voor mij 1978 een mooi jaar. De dominantie van Lotus. Andretti was dat jaar wereldklasse met in zijn kielzog de toen helaas op Monza verongelukte Ronnie Peterson. Dat jaar heb ik 4 races bezocht. Kon op Zandvoort gewoon achter de pits binnenlopen. Chapman in discussie met Andretti over het afstellen van de rear wing in de warm up. En niet in een box maar gewoon op de pitlane naast wat vangrails. Romantiek. :)
Citaat van: DJKEVKE op 12 februari 2015 - 13:52:18
2008 was aardig spannend. Maar vanaf de eeuwwisseling is de spanning er langzaam steeds verder uit aan het gaan.
Sorry, maar de feiten tonen aan dat dit niet zo is. 2003, 2006, 2007, 2008, 2010, 2012 waren allemaal spannende seizoenen, op 2006 na allemaal beslist in de laatste race. Hoeveel jaren waren echt spannend in de periode voor de eeuwwisseling?
2013 en 2014 waren toevallig niet heel spannend (nu ja, 2014 werd ook pas in de laatste race beslist), maar een echte trend is er niet te zien.
Met Jozef eens. Zelf was ik geen liefhebber van de jaren 2000-2004, maar het is gewoon echt zo dat er ook ver voor die jaren minder spannende jaargangen waren. Het is nooit anders geweest en het zal nooit anders worden.