Groetjes uit Thailand...

[Alan Blues]

Phieuuuuwwwww... Ik ga nog stress krijgen... 

Ik zal vrijdag ook amper tijd hebben om te schrijven, maar volgende week heb ik héél de week vrij!!! Dan hoop ik echt op te kunnen schieten.

[Eric]

Phieuuuuwwwww... Ik ga nog stress krijgen... 

Ik zal vrijdag ook amper tijd hebben om te schrijven, maar volgende week heb ik héél de week vrij!!! Dan hoop ik echt op te kunnen schieten.

wee je gebeente 

ik zal deze topic wel in leven houden 

[Ferrari 2010]

Kan je niet beter nog even wachtenmet schrijven? Dan kan je een "een jaar geleden" schrijven, kan je zo mss een dagboek van een jaar terug bijhouden. Of maak er mss ineens 2 jaar van

[Jakke Jr]

Alan heeft me het vervolg al verteld.
Ongelooflijk spannend!
Ik snap niet dat jullie zó lang kunnen wachten!
Ik zou zot worden in jullie plaats.
Wat een boeiend vervolg. Nooit gehoord. Schitterend!
Man, man, man ...

[Eric]

Alan heeft me het vervolg al verteld.
Ongelooflijk spannend!
Ik snap niet dat jullie zó lang kunnen wachten!
Ik zou zot worden in jullie plaats.
Wat een boeiend vervolg. Nooit gehoord. Schitterend!
Man, man, man ...

komt dat hier nog een beetje stoken ook....   

jakke vertel jij het maar 

[Alan Blues]

Thailand. Deel VI: Samut Prakan, de avonden en de nachten.

De avonden en de nachten in Samut Prakan leken allemaal nogal op elkaar. Als het donker werd en gingen we voor de verandering eten. Soms werd er gekookt, maar in veel gevallen gingen we gewoon verderop eten halen. Dat was ongeveer even duur als het zelf klaar te maken. Het eten krijg je mee in kleine zakjes. Meestal waren er verschillende schotels die werden gekocht. Aan variatie is er geen gebrek in de Thaise keuken. Ik hield het meestal bij rijst met kip, omdat het andere eten soms té pikant is. Als je hier in België een pikante schotel bestelt bij een meeneemthai, is die eigenlijk helemaal niet pikant. Als je de test eens wil doen moet je maar eens een kleine rode chilipepper tussen je tanden kapot bijten en goed kauwen alvorens het met zaadjes en al in te slikken. Dat komt in de buurt van het pikante Thais eten. Rijst met kip dus...

Eenmaal hebben Jeroen en ik toch eens raar opgekeken. Jeroen, die door zijn relatie met Thabthim toch gewoon is aan de Thaise keuken, kan toch al redelijk pikant verdragen. Meestal verwittigde de moeder ons als er iets echt pikant tussen zat. Ditmaal zei ze dat we van een schotel niet mochten eten. Mij niet gelaten, ik ging toch weer voor de rijst met kip, maar ik was toch benieuwd wat die schotel verborg. Het leek op een soort donkere soep. De kleur kon ik in het half duister niet ontcijferen, ook al omdat ik kleurenblind ben. Het bleek te gaan om een grote kom kippenbloed met op de bodem kippenpoten. Er waren ook klokjes gestold kippenbloed bij geleverd om te soppen. Dit zal je dus niet snel vinden in de Mai Thai van Wezembeek-Oppem.

Voor en na het eten gingen ze zich wassen. Hoewel Thais bijna niet zweten, namen ze toch tweemaal of meer per dag een douche. Na het eten bleven we aan de tafel/podium zitten en begon de avond pas echt. Schuinover 'ons' huis was een klein winkeltje waar we alles konden kopen om de avond door te raken: sigaretten, bier, whiskey en ijs. Meestal namen we een grote blauwe frigobox mee naar dat winkeltje om het te laten vullen met ijs, dan kochten we een fles whiskey en voldoende Beer Chiang. Het bier dronken we in bekers gevuld met ijs. Omdat de temperatuur amper daalt zou je pintje na 5 minuten al warm zijn. Bij de eerste slokken kon je nog duidelijk de smaak van het, jawel: overheerlijk, bier proeven. Maar naargelang de tijd verder ging en er ijs bijgevoegd werd, kreeg je de indruk water te drinken. Jammer voor het lekkere bier, maar het was uit noodzaak...

De sfeer was altijd luidruchtig en gelaten. Vooral veel lol maken. De vrouwen moesten niet onderdoen voor de mannen. Buren kwamen binnenwippen, dronken een pintje mee en verdwenen weer. Soms bleven ze hangen tot we gingen slapen. Echt een leuke sfeer, helaas verstond ik niet van wat er werd gezegd. Het enige minpunt, buiten de aanhoudende hitte, waren de muggen. Gelukkig genoeg hadden Jeroen en ik ons in België goed voorzien van een voorraad tropische muggenmelk. Het hield de beestjes op een redelijke afstand. Helaas werkte die melk niet tegen de reuzekakkerlakken die we er soms tegen kwamen.
Andere beesten die 's nachts hun ding kwamen doen waren de straathonden. Magere miserabele bijtertjes die tijdens de dag sliepen door de hitte en 's nachts kwamen schooien naar voedsel. In de keuken hing een katapult om hen uit de tuin te jagen. Tot groot plezier van Bohn en Nim...

Bij een goeie pint werden de plannen voor 's anderendaags afgesproken. Meestal deden we dan toch weer helemaal iets anders dan afgesproken.
Als iedereen stilaan ging slapen was het ook onze beurt om naar onze slaapplaats te gaan. Thabthim, Jeroen en ik sliepen bij de tante, enkele straten verder.

De tante met Kaï.


De tante was zowat de enige in de familie die vast werk heeft. Ze woont in een iets 'duurdere' straat en heeft haar eigen huisje waarin ze woont met haar zoon. Hoewel die er eigenlijk nooit is. Om naar het huis van de tante te gaan moesten we dus enkele straten verder zijn. Probleem is dat die straatjes allemaal nogal donker zijn, dat ze allemaal op elkaar lijken en dat die verdomde honden niet aarzelen om te bijten. Gelukkig genoeg had Kaï een fantastiche moto! Een zelfgemaakte constructie vastgemaakt aan een oude motorfiets. Hij kon gelijk heel de familie vervoeren. Veilig was dat ding niet, maar daar moesten we aan gewoon worden. In Thailand is het verkeer gewoon niet veilig. En drinken en rijden gaat daar wonderwel goed samen, denken ze...
Meestal was het Nungh die ons naar ons andere huis bracht. Hij kende elke put in de straatjes en wist zich (ons) goed in evenwicht te houden als we over de kleine venijnige verkeersdrempels reden.

Ons vervoermiddel (let vooral op het teken van Mercedes!! Ik voelde me helemaal Kimi!!).


Het huis van de tante was niet groter dan dat van de zus, maar er was airco in de slaapkamer!!! Vermits Jeroen en Thabthim niet meer samen waren, had ik het 'geluk' om met Jeroen in de slaapkamer-met-airco te slapen. Thabthim en de tante sliepen naast de kamer in de living op de grond.

Bij de tante, met op de achtergrond onze kamer met airco!!


Ik schreef 'geluk' tussen aanhalingstekens omdat het, buiten de airco, niet echt een cadeau was. Enkele maanden voor ons vertrek hadden we een kleine vergadering gehad om te bespreken hoe we onze reis zagen. Ik had drie veto's gesteld. 1: we gaan niet naar Pattaya. 2: Ik slaap steeds alleen op een kamer. 3: we blijven maar 2 dagen in Samut Prakan en gaan dan verder rondtrekken naar het Noorden. Hier sneuvelde al een eerste veto.
Oké, Jeroen en ik zijn goede vrienden, gelukkig genoeg nog steeds. Maar samen in een dubbel bed slapen was net iets té close. We zijn al veel samen op vakantie gegaan en weten ook dat we elk graag onze privacy hebben. Nuja, noodzaak breekt wet. De zee geeft en de zee neemt...
Ondanks de airco bleef het warm in de slaapkamer. Maar het was toch aangenamer dan zonder airco te slapen. Die airco deed me denken aan deelnemers aan Expeditie Robinson die plots een chocoladetaart krijgen. Een geschenk uit de hemel. Helaas was slapen-met-Jeroen niet echt een cadeau.

Wat hier volgt zijn enkele scènes uit het nachtelijke leven in de slaapkamer...
Het was nog steeds te warm om een laken of deken over ons te trekken om te slapen. Zelfs een T-shirt was om bezweette kleren vragen.
Ik lag dus in m'n boxershort naast Jeroen. Hij was ongeveer hetzelfde gekleed.
Nog effe praten, eventueel de kaart eens bekijken en dan ging het licht uit. De airco zoemde de hitte de kamer uit en stilaan werd heel het huis gedompeld in een stilte die je enkel kan bekomen als de bewoners aan het slapen zijn. Na enige tijd zet ik het op een traag en zelfverzekerd snurken. Ik krijg een duw van Jeroen. Ik merk niets en slaap rustig verder om na enkele minuten het snurken te hervatten. Jeroen hoort niets want hij heeft het zelf op een welgemeend snurken gezet.
Jeroen slaapt al twee jaar met Thabthim in bed, en dan krijg je uiteraard bepaalde gewoontes. Ik word plots wakker omdat hij tegen mij is komen aanschurken en in zijn slaap zijn been over de mijne heeft gelegd. Ik verschiet me een aap en duw Jeroen van me af. Ver genoeg weg. Na enkele ogenblikken hervat ik het snurken.

Plots word ik wakker omdat hij weer tegen mij ligt en ditmaal zijn arm over mijn middel heeft gelegd. Ik zeg luid genoeg 'godverdomme, pé!!' en besluit de innige omarming te beëindigen door hem ditmaal een fikse duw te geven en ik blijf hem verder rollen tot hij met zijn gezicht tegen de muur ligt. Ha! Ik hervat de slaap. Enige ogenblikken later krijg ik een duw en word wakker. 'Stop is met snurken, joeng!', zegt Jeroen.

Ik leg me op m'n kant om het snurken tegen te gaan en slaap verder. Jeroen is aan een snurksessie begonnen. Ik duw hem op zijn kant en val terug in slaap. Op m'n rug. Ik word effe daarna terug wakker omdat ik hevig dooreen wordt geschud. 'Hou er nu eens mee op, SNURKZAK!!', zegt Jeroen stil maar toch vastberaden. Ik leg me weer op m'n kant en hoor Jeroen rustig snurken...
Om 03u00 's nachts gaat m'n gsm. Iedereen wakker.

Zo ging het ongeveer elke nacht in Samut Prakan. Jeroen en ik hebben elkaar veel gezegd dat we er mee zouden lachen als we terug in België waren. En dat doen we ook. Maar ik denk toch dat ik de volgende keer een andere oplossing zal moeten zoeken om daar de nachten door te brengen...


Vragen en opmerkingen zijn altijd welkom...

[Ferrari 2010]

toch maar rare gewoonte, bloed drinken Maar waarom ging elke nacht om 3 uur je gsm?

[Alan Blues]

Het snurken en het vloeken was elke nacht. M'n gsm is niet elke nacht beginnen bellen, maar toch zo'n -tal keren.

En, tja, bloed drinken... Het is een andere cultuur, hé... Zij vinden het ook maf dat wij melk drinken en kaas eten.

[Eric]

Gelukkig voor u ging Jeroen niet verder...    

[Ramses]

Zo, een schop terug naar boven

[Ferrari 2010]

[Alan Blues]

Ik hoop er dit weekend verder aan te kunnen werken... 

[Ferrari 2010]

Ik hoop er dit weekend verder aan te kunnen werken...

Zo een weekend wil ik ook wel, lekker lang

[Alan Blues]

Ik ben er niet toe gekomen nog iets te schrijven. Ik hoop zo snel mogelijk de draad terug op te nemen.

Ik kan al wel zeggen dat het volgende stukje gaat over shoppen in Bankok, zwemmen in de zee en misschien onze uitstap van twee dagen naar..... Ooops... dat moet nog effe geheim blijven... Maar er komen mooie foto's aan...

[McChouffe]

En Alan, al klaar met het volgende stuk?