Sonde bij 'coma'patiënte uitgenomen

[mike]

Ondanks dat ik 'ja' heb gestemd, begin ik daar een beetje van terug te komen. Vooral de rol van de media heeft me ontzettend gestoord. Van objectieve berichtgeving was vaak geen sprake en bovendien was het erg eenzijdig. Het werd gespeeld alsof de media zelf volledig achter haar dood stond, in plaats van dat ze enkel als doorgeef-luik van feiten fungeerden. En dan alle feiten.

Er werd bijvoorbeeld in het zeer betrouwbare geachte actualiteitenprogramma Nova van 'euthanasie' gesproken, terwijl enkel haar man heeft geclaimed dat zij dood zou willen. Mogelijke kwalijke bedoelingen van hem zijn totaal onbesproken gebleven, dat terwijl hij een vriendin en twee kinderen heeft waar hij graag mee wil trouwen. Over de aanklacht (in 1996) van een zuster die claimde dat ze na bezoeken van Michael Schiavo sporen van naalden vond, hebben we ook weinig tot niets gehoord - ik niet in ieder geval.

Blijkbaar is het voor veel mensen - waaronder onze altijd objectieve journalisten - nogal een prestigekwestie.

De zin en onzin van wat de media vertellen en hoe de ene of andere journalist zich gedraagt doen toch niet terzake bij de fundamentele vraag of het mag of niet?

Als de wet zo is dat het mag en de mensen dat aanvaarden (80% van de Amerikanen zijn/waren voor!), dan is dit eigenlijk geen topic voor discussie in de media meer en zijn al de "mediale wantoestanden" er bijgevolg ook niet.

[Ruud]

Ondanks dat ik 'ja' heb gestemd, begin ik daar een beetje van terug te komen. Vooral de rol van de media heeft me ontzettend gestoord. Van objectieve berichtgeving was vaak geen sprake en bovendien was het erg eenzijdig. Het werd gespeeld alsof de media zelf volledig achter haar dood stond, in plaats van dat ze enkel als doorgeef-luik van feiten fungeerden. En dan alle feiten.

Er werd bijvoorbeeld in het zeer betrouwbare geachte actualiteitenprogramma Nova van 'euthanasie' gesproken, terwijl enkel haar man heeft geclaimed dat zij dood zou willen. Mogelijke kwalijke bedoelingen van hem zijn totaal onbesproken gebleven, dat terwijl hij een vriendin en twee kinderen heeft waar hij graag mee wil trouwen. Over de aanklacht (in 1996) van een zuster die claimde dat ze na bezoeken van Michael Schiavo sporen van naalden vond, hebben we ook weinig tot niets gehoord - ik niet in ieder geval.

Blijkbaar is het voor veel mensen - waaronder onze altijd objectieve journalisten - nogal een prestigekwestie.

De zin en onzin van wat de media vertellen en hoe de ene of andere journalist zich gedraagt doen toch niet terzake bij de fundamentele vraag of het mag of niet?

Als de wet zo is dat het mag en de mensen dat aanvaarden (80% van de Amerikanen zijn/waren voor!), dan is dit eigenlijk geen topic voor discussie in de media meer en zijn al de "mediale wantoestanden" er bijgevolg ook niet.

De manier waarop de media een situatie voorwendt, doet er wel degelijk toe als het gaat om de publieke opinie. Trouwens, 63% van de Amerikanen waren voor het verwijderen van de voedingssonde bij Terri Schiavo, ongeveer 80% zou in een soortgelijke situatie zelf niet meer willen leven.

In principe behoor ik ook tot die 80% – maar dat is iets heel persoonlijks. In zo'n geval kun je, om de situatie voor te zijn, een euthanasieverklaring afleggen bij de notaris (in Nederland althans, hoe dat elders is geregeld weet ik niet). Op die manier hebben de artsen zwart op wit dat je bij je volle bewustzijn hebt gekozen voor euthanasie – mocht het je overkomen – in plaats van dat ze bijvoorbeeld moeten vertrouwen op het woord van een echtgenoot of echtgenote die eigenbelang heeft bij jouw dood.

Waar het om gaat: wat is 'mensonwaardig'? En kun je dat voor een ander uit maken?

Wat mensonwaardig is, moet iedereen maar voor zichzelf uitmaken. De één zou niet meer willen leven na het verlies van een been, de ander zal desondanks een voor zichzelf acceptabel bestaan weten te ontplooien. Zo ook met verstandelijk gehandicapten, al zou een verstandelijk gehandicapte niet snel zijn geneigd zijn eigen leven als 'mensonwaardig' te zien. Hij weet immers niet beter en zal dus niet om die reden willen sterven.

Om zoiets voor een ander uit te kunnen maken vergt daarom een hoop misplaatste arrogantie. Gelukkig heeft niemand daarom het recht over andermans leven te beschikken, dat is immers moord.

Of het nu om de kwestie zelf te doen was of niet, de media heeft duidelijk maar één kant van het verhaal laten zien. Natuurlijk waren zij heel kritisch – zoals gewoonlijk – maar vooral naar één kant: de 'conservatieven'.

Feiten als de aanklacht tegen Michael Schiavo zijn niet naar voren gebracht – in geen enkele Nederlandse krant, nieuwssite of actualiteitenprogramma. Dat zegt iets, het lijkt erg onwaarschijnlijk dat de media dat gegeven 'toevallig' over het hoofd gezien heeft. Vooral daar een beeld gecreëerd werd van Michael Schiavo als de goedwillende echtgenoot, de man van vlees en bloed, die met de ellende zat opgescheept getrouwd te zijn met een comapatiënte, maar toch het beste met haar voorhad.

Dat is kritisch zijn wanneer het je uitkomt. Selectieve berichtgeving dus en dat heeft zijn uitwerking op de publieke opinie.