Ruimtevaart topic

[C.G. de Beaufort]

BEAM opgeblazen



Voor de 2e-keer heeft men geprobeerd BEAM op te blazen. Deze keer lukte het. Het volgende doel is om de leefomgeving onder druk te zetten en het zal ongeveer een week duren voordat de ISS bemanning de testruimte in kunnen. Toch is dit een grote stap in de richting van meer leefbaar ruimtevaartuig wat gebruikt wordt als een adem -en testruimte.

Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

Hoeveel weegt de Melkweg, waar ons zonnestelsel ook deel van uitmaakt..



D.i. ongeveer 700 miljard x de massa van onze zon...

Het is een galactische uitdaging, maar Gwendolyn Eadie komt steeds dichter bij een nauwkeurig antwoord op een vraag die haar vroege carrière in de astrofysica is gedefinieerd: wat is de massa van de Melkweg? Het korte antwoord - tot nu toe - is 7 X 1011 zonsmassa's. In termen die gemakkelijker te begrijpen zijn, dat is ongeveer de massa van onze zon, vermenigvuldigd met 700 miljard. De zon, voor de goede orde, heeft een massa van twee Nonillion (dat is 2 gevolgd door 30 nullen) kilogram of 330.000 keer de massa van de Aarde. 'En onze Melkweg is zelfs niet het grootste sterrenstelsel', zegt Eadie. Het meten van de massa van ons eigen sterrenstelsel, is bijzonder moeilijk. Een sterrenstelsel omvat niet alleen sterren, planeten, manen, gassen, stof en andere voorwerpen en materiaal, maar ook een grote portie van donkere materie, een mysterieuze en onzichtbare vorm van materie die nog niet volledig begrepen en is niet direct gedetecteerd in de laboratorium. Astronomen en kosmologen, kan echter de aanwezigheid van donkere materie afleiden door zijn gravitationele invloed op de zichtbare objecten. 

Groet,

C.G. de Beaufort

[Robbert65]

Carel, ik zat  35 jaar geleden bij Meneer Van den Berg bij Natuurkunde, niet alles is helemaal blijven hangen;

Gewicht, dat is de massa van iets ten opzichte van de zwaartekracht. iets weegt een kilo, een liter water bijvoorbeeld, omdat Gravitas zich ermee bemoeit. Maar hoe meet je hemellichamen als er in het heelal geen zwaartekracht is, m.a.w. hoe zat het ook weer met het verschil tussen gewicht en massa?

[C.G. de Beaufort]

Dag Robbert,

- Massa is eigenlijk een maat voor de hoeveelheid atomen in een voorwerp.
- Gewicht is een maat voor de kracht waarmee het ene voorwerp tegen het andere drukt.
  Zwaartekracht speelt hierin een rol. Deze verschilt per planeet, b.v. op de maan zal'ie veel minder zijn, ongeveer 1/6 van wat op de aarde gemeten wordt.

bv. zie hier een algemene uitleg :



Groet,

C.G. de Beaufort

[Robbert65]

ah ja, de D van dichtheid, density komt weer op ;-)

[Jozef]

Carel, ik zat  35 jaar geleden bij Meneer Van den Berg bij Natuurkunde, niet alles is helemaal blijven hangen;

Gewicht, dat is de massa van iets ten opzichte van de zwaartekracht. iets weegt een kilo, een liter water bijvoorbeeld, omdat Gravitas zich ermee bemoeit. Maar hoe meet je hemellichamen als er in het heelal geen zwaartekracht is, m.a.w. hoe zat het ook weer met het verschil tussen gewicht en massa?

Gewicht druk je niet uit in kilogram, maar in Newton.
Massa druk je uit in kilogram.

Gewicht = massa x zwaartekracht
(naar analogie van kracht = massa x versnelling)

Een liter water heeft overal een massa van 1 kilogram, of dat nu op de aarde of op de maan of ergens anders in het heelal is.

Op aarde is de zwaartekracht (de valversnelling van een vrij object) 9.81 m/s². Een liter water, met dus een massa van 1 kg, heeft op aarde een gewicht van 1x9.81 = 9.81 Newton.
Diezelfde liter water met een massa van 1 kg heeft op de maan een gewicht van 1.62 Newton.

Maar blijkbaar werd dat al haarfijn uitgelegd in de video van CG.

[C.G. de Beaufort]

Aan boord van het International Space Station opende voor de 1e keer boordwerktuigkundige Jeff Williams het luik naar de Bigelow Expandable Activity Module (BEAM) om een luchtmonster te verzamelen en het opzetten van apparatuur om de status te bewaken.

Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

Gedetaileerde rondlleiding van astronaut Swanson in het ISS



Documentaire duurt ongeveer 51 minuten, dus zorg dat je het vrijhoud. Btw, de auteur heeft een groot scherm uitgeschakeld. Wanneer je documentaire volledig op je scherm krijgen, moet youtube drukken en dan de [ ] drukken..

Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

Een nieuwe 'maan' : een satelliet draait rond de aarde en de zon...

Een kleine asteroïde is ontdekt in een baan rond de Zon en tevens een constante metgezel van de Aarde. Dat zal zo blijven voor de komende eeuwen. Omdat het draait om de zon is deze nieuwe asteroïde - aangeduid 2016 HO3 - ook een cirkel heeft rond de Aarde. Het is te ver om te worden beschouwd als een echte satelliet van onze planeet, maar het is de beste en meest stabiele voorbeeld tot nu toe van een buurt van de aarde metgezel of 'quasi-satelliet'. 'Een andere asteroïde - 2003 yn107 - volgde een gelijkaardig orbitale patroon voor een tijdje meer dan 10 jaar geleden, maar het is sindsdien vertrokken uit onze omgeving zei Paul Chodas, manager of NASA's Center for Near-Earth Object (NEO) Studies. Deze nieuwe asteroïde zal echter veel meer vastzitten op de Aarde. Onze berekeningen geven aan 2016 HO3 dat het als metgezel van de Aarde zal volgen voor de komende eeuwen.'



In feite is deze kleine asteroïde gevangen in een spel van de sprong kikker met de aarde die zal duren voor honderden jaren. De baan van de asteroïde ondergaat ook een langzame, heen-en-weer twist over meerdere decennia. 'De asteroïde lussen rond de aarde te drijven een beetje vooruit of achter van jaar tot jaar, maar als ze drift te ver naar voren of naar achteren, zwaartekracht van de aarde is net sterk genoeg om de drift te keren en vast te houden aan de asteroïde zodat het nooit afdwaalt van ongeveer 100 keer de afstand van de maan, 'zei Chodas. In feite is deze kleine asteroïde gevangen in een dansje met de aarde.' Asteroïde 2016 HO3 eerst werd gespot op 27 april 2016, door de Pan-STARRS 1 asteroïde enquête telescoop op Haleakala, Hawaii, beheerd door de Universiteit van Hawaii's Institute voor Sterrenkunde en gefinancierd door Planetary Defense coördinatiebureau NASA's. De grootte van dit object is nog duidelijk onbewezen, maar waarschijnlijk liggen tussen 120 en 300 voet (40 en 100 meter). Het centrum voor Studies NEO website heeft een complete lijst van recente en komende dicht benaderingen, evenals alle andere gegevens op de banen van bekende NEO's, zodat wetenschappers en leden van de media en de publieke informatie over bekende objecten kunt bijhouden.

Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

Hier zie je de kleine maan Phobos die zo'n 9,377 km boven Mars zweeft.



Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

CR7 is niet alleen - na de 'oerknal' zijn er meerdere heldere sterrenstelsels gevonden...

David Sobral en CS, d.d. 27/06/2016



'Oerknal' - Eerste sterren -  Neutrale waterstofgas - Waterstof atomen - Jong galaxy - Atomen galaxy

Ongeveer 150 miljoen jaar na de 'oerknal o.i.d', ongeveer 13 miljard jaar geleden - ons sterrestelsel bestaat pas 4,6 miljard jaar - was het heelal volledig ondoorzichtig me een hoge energie-ultraviolet licht en de neutrale waterstofgas die het blokkeerde. Astronomen hebben vastgesteld dat deze situatie eindigde in de zogenaamde 'reionisatietijdperk', waar ultraviolet licht van de vroegste sterren neutrale waterstofatomen open brak en kon beginnen vrij te reizen door de kosmos. Dit reïonisatie periode markeert een belangrijke overgang tussen de relatief eenvoudige begin van de kosmos met normale materie bestaat uit waterstof en helium en het universum zoals we het vandaag de dag zien: transparant op grote schaal en gevuld met zwaardere elementen. In 2015 leidde Sobral een team dat het eerste voorbeeld van een spectaculair heldere galaxy binnen de reionisatietijdperk, genaamd Cosmos Redshift 7 (CR7) die de eerste generatie sterren herbergde. Ook een soortgelijk stelsel, MASOSA, die samen met Himiko door een Japans team werd ontdekt waarbij op een groter aantal soortgelijke voorwerpen, bv. de eerste sterren en/of zwarte gaten. Met behulp van de Subaru en Keck telescopen op Hawaii en de Very Large Telescope in Chili, hebben Sobral en zijn team - samen met een groep in de VS - meer voorbeelden van deze populatie gevonden. Alle nieuw gevonden sterrenstelsels lijken een grote zeepbel van geïoniseerd gas om hen heen. Sobral commentaar: 'Sterren en zwarte gaten in de vroegste helderste sterrenstelsels moeten zijn weggepompt, zoveel ultraviolet licht dat waterstofatomen snel uit elkaar gingen. Zelfs als ze uiteindelijk zichtbaar worden, dan tonen het bewijs van voldoende ondoorzichtig materiaal nog om hen heen.' 'Dit maakt de heldere sterrenstelsels zichtbaar veel eerder in de geschiedenis van het heelal, zodat we niet alleen te gebruiken om reïonisatie zelf te bestuderen, maar ook de eigenschappen van de allereerste sterrenstelsels en zwarte gaten', voegt teamlid Jorryt Matthee, aan de Leidse Sterrewacht. Hij voegt eraan toe: 'Onze resultaten benadrukken hoe moeilijk het is om de kleine zwakke bronnen te bestuderen in het vroege heelal De neutrale waterstofgas blokkeert een deel van hun licht en omdat ze niet in staat zijn om het op te bouwen van hun eigen lokale bubbels, zijn de lichtstelsels veel moeilijker te detecteren. 'Met vijf heldere galaxy is nu bevestigd waarbij zij tevens van een tientallen tot honderdduizenden heldere sterrenstelsels kunnen uitmaken. De vijfde galaxy, ook ontdekt door Sobral en zijn team, zal de naam VR7 genoemd worden - dit keer in eerbetoon aan de astrofysicus Vera Rubin, die in 1996 werd de eerste vrouw in meer dan 150 jaar aan de Gold Medal gewonnen had. Sobral is nu op zoek uit naar voortzetting van zijn werk met de nieuwe telescopen die beschikbaar komen in de komende jaren. Hij zegt: 'Wat is echt verrassend is dat de sterrenstelsels vinden we zijn veel talrijker dan mensen hadden aangenomen en ze hebben een raadselachtige diversiteit. Wanneer telescopen zoals de James Webb Space Telescope 'up and running' is, zullen we in staat zijn om een ​​dichterbij te observeren. Dan kijken naar deze intrigerende objecten. We hebben de oppervlakte slechts bekrast en dus de komende jaren zal zeker zorgen voor fantastische nieuwe ontdekkingen. Voor nu zijn astronomen met behulp van de grootste bestaande telescopen op de grond en in de ruimte aan de samenstelling, de grootte en de vorm van de nieuwe sterrenstelsels beter te beoordelen. De resultaten van dit werk hebben en zal verschijnen in kranten in het tijdschrift Monthly Notices of the Royal Astronomical Society....

Kortom, er zit  wat aan te komen de komende tijd...

Groet,

C.G. de Beaufort

[Franky R.]

Ik vraag mij altijd af, na dit soort info, of wij mensen de enigen zijn die naar de sterren kijken en deze bestuderen.


Het lijkt mij mathematisch vrijwel onmogelijk dat een atoompje, dat de Aarde is in het heelal, als enige 'intelligent leven' bevat. Misschien is het ook maar beter dat we geen buitenaards leven (zullen) tegenkomen.

[Robbert65]

Ik vraag mij altijd af, na dit soort info, of wij mensen de enigen zijn die naar de sterren kijken en deze bestuderen.


Het lijkt mij mathematisch vrijwel onmogelijk dat een atoompje, dat de Aarde is in het heelal, als enige 'intelligent leven' bevat. Misschien is het ook maar beter dat we geen buitenaards leven (zullen) tegenkomen.

Waarom niet? Veel slechter kan zo'n buitenaardse entiteit niet zijn. De mens is als soort toch -zeker op sociaal vlak- een prutser vanjewelste vind je ook niet?

[C.G. de Beaufort]

De bouw van de 500 meter diameter radiotelescoop, gestart in 2011, is bijna af
[Xinhua News Agency/AP]



China heeft het laatste stukje op z'n plaats gezet van wat is nu ingesteld op 's werelds grootste radiotelescoop. De 'Five (hundred meter) Aperture Spherical Telescope' (FAST) heeft de grootte van 30 voetbalvelden en is uit een berg uitgehouwen in de zuidwestelijke provincie Guizhou. 'Het project heeft de potentie om te zoeken naar meer vreemde objecten die beter inzicht te geven in de oorsprong van het heelal en het vergroten van de wereldwijde speurtocht naar buitenaards leven,' zei Zheng Xiaonian, plaatsvervangend hoofd van de National Astronomical Observation. De $180 miljoen radiotelescoop is in dit geval de leider van twee decennia's. Op zondag zal het laatste stuk worden geplaatst. De telescoop, waar het vijf jaren duurde om het te bouwen, zal naar verwachting haar werkzaamheden starten in September.

Groet,

C.G. de Beaufort

[C.G. de Beaufort]

Juno bereikt Jupiter...



Vijf jaar geleden, in 2011, werd de Juno gelanceerd, zie de post op 06 februari 2016. Nu begint eindelijk de missie van twee jaar om uit te vinden of Jupiter heeft een vaste kern heeft en op te sporen hoeveel water daar aanwezig is. De ontvangen gegevens uit Juno zullen niet alleen vertellen over hoe de gigantische planeet is gemaakt, maar het zal uiteindelijk geven ons meer antwoorden over hoe onze eigen planeet is gevormd. Morgen zal het ruimtevaartuig met lage resolutie afbeeldingen afbeeldingen van Jupiter sturen, met een daarna high-res close-ups eind augustus. Het ruimtevaartuig is al dichter dan we ooit op Jupiter zijn geweest en de Juno zal foto's en gegevens terugsturen die we nog nooit hebben gezien.

Groet,

C.G. de Beaufort