Jack Brabham overleden

[Breaktest]

Waarschijnlijk hebben de meesten van ons hem nooit in levende lijve zien rijden, maar zijn naam kent iedereen, Jack Brabham. Brabham was vooral de man van het vleugelloze tijdperk. Hij was misschien niet als de grootste rijder van zijn tijd maar wel een multi-talent  als coureur en constructeur. En dankzij een 15 jaar omspannnende carrière was hij meerdere keren de juiste man op de juiste plaats, zoals in 1959 en 1960 met de revolutionaire Climax T51 Cooper, de eerste mid-engine F1 auto, en in 1966, "The Fantastic Year" waarin hij met een auto van eigen constructie het kampioenschap won; een trucje dat daarna nooit meer is herhaald.

Brabham behoorde tot de generatie die de scepter overnam na de legendarische Fangio. De meeste kampioenen van zijn tijd zijn inmiddels overleden (Hawthorn, Hill, Hulme, Clark, Rindt), maar hij is net niet de laatste der Mohikanen; dat is John Surtees.

[Kootje]

RIP

[Pitskat]

Hij heeft mooie dingen gedaan voor de sport. RIP

[Fietser]

Waarschijnlijk hebben de meesten van ons hem nooit in levende lijve zien rijden, maar zijn naam kent iedereen, Jack Brabham. Brabham was vooral de man van het vleugelloze tijdperk. Hij was misschien niet als de grootste rijder van zijn tijd maar wel een multi-talent  als coureur en constructeur. En dankzij een 15 jaar omspannnende carrière was hij meerdere keren de juiste man op de juiste plaats, zoals in 1959 en 1960 met de revolutionaire Climax T51 Cooper, de eerste mid-engine F1 auto, en in 1966, "The Fantastic Year" waarin hij met een auto van eigen constructie het kampioenschap won; een trucje dat daarna nooit meer is herhaald.

Brabham behoorde tot de generatie die de scepter overnam na de legendarische Fangio. De meeste kampioenen van zijn tijd zijn inmiddels overleden (Hawthorn, Hill, Hulme, Clark, Rindt), maar hij is net niet de laatste der Mohikanen; dat is John Surtees.

Goed samengevat.
Hij is niet meer: Black Jack, zoals hij liefkozend werd genoemd. Ik weet nog dat hij in 1966 met een lange opgeplakte baard en een wandelstok als een oude opa door de Zandvoortse paddock liep. Practical joke, want de man was inmiddels veertig. Hij won overigens die race en dat jaar het WK, zijn laatste.
Je hebt het over 'de man van het vleugelloze tijdperk'. Dat was niet helemaal waar, want ook op zijn (eigen) brabham zaten, ik denk vanaf 1969, vleugels. Eenmaal maakte hij het zelfs zo bont door, naast de welbekende vleugel boven de achterwielen, ook een dwarsvleugel (op 2 dunnen stokjes!) boven de voorwielen te bevestigen. Was een bizar gezicht en het voldeed ook niet echt (om maar te zwijgen over het uitzicht van de rijder).

Je noemt John Surtees als de laatste (kampioen) der Mohikanen uit dat tijdperk. Dat is hij samen met Jackie Stewart, hoewel die wel wat jonger was dan Brabham. Maar als je puur het vleugelloze tijdperk bedoelt dan heb je gelijk, want hoewel ook Stewart, bij BRM, enkele jaren vleugelloos heeft gereden, behaalde hij zijn eerste kampioenschap, in 1969, 'met'.

[SDG]

Goed samengevat.
Hij is niet meer: Black Jack, zoals hij liefkozend werd genoemd. Ik weet nog dat hij in 1966 met een lange opgeplakte baard en een wandelstok als een oude opa door de Zandvoortse paddock liep. Practical joke, want de man was inmiddels veertig. Hij won overigens die race en dat jaar het WK, zijn laatste.
Je hebt het over 'de man van het vleugelloze tijdperk'. Dat was niet helemaal waar, want ook op zijn (eigen) brabham zaten, ik denk vanaf 1969, vleugels. Eenmaal maakte hij het zelfs zo bont door, naast de welbekende vleugel boven de achterwielen, ook een dwarsvleugel (op 2 dunnen stokjes!) boven de voorwielen te bevestigen. Was een bizar gezicht en het voldeed ook niet echt (om maar te zwijgen over het uitzicht van de rijder).

Je noemt John Surtees als de laatste (kampioen) der Mohikanen uit dat tijdperk. Dat is hij samen met Jackie Stewart, hoewel die wel wat jonger was dan Brabham. Maar als je puur het vleugelloze tijdperk bedoelt dan heb je gelijk, want hoewel ook Stewart, bij BRM, enkele jaren vleugelloos heeft gereden, behaalde hij zijn eerste kampioenschap, in 1969, 'met'.

Ook Stirling Moss is er nog steeds. Al werd hij uiteraard nooit wereldkampioen, toch past hij voor mij perfect in het illustere rijtje grootheden uit die tijd.

[Edwin90]

http://www.gppits.net/nieuws/sir_jack_brabham_overleden/

[Breaktest]

Waarschijnlijk hebben de meesten van ons hem nooit in levende lijve zien rijden, maar zijn naam kent iedereen, Jack Brabham. Brabham was vooral de man van het vleugelloze tijdperk. Hij was misschien niet als de grootste rijder van zijn tijd maar wel een multi-talent  als coureur en constructeur. En dankzij een 15 jaar omspannnende carrière was hij meerdere keren de juiste man op de juiste plaats, zoals in 1959 en 1960 met de revolutionaire Climax T51 Cooper, de eerste mid-engine F1 auto, en in 1966, "The Fantastic Year" waarin hij met een auto van eigen constructie het kampioenschap won; een trucje dat daarna nooit meer is herhaald.

Brabham behoorde tot de generatie die de scepter overnam na de legendarische Fangio. De meeste kampioenen van zijn tijd zijn inmiddels overleden (Hawthorn, Hill, Hulme, Clark, Rindt), maar hij is net niet de laatste der Mohikanen; dat is John Surtees.

Goed samengevat.
Hij is niet meer: Black Jack, zoals hij liefkozend werd genoemd. Ik weet nog dat hij in 1966 met een lange opgeplakte baard en een wandelstok als een oude opa door de Zandvoortse paddock liep. Practical joke, want de man was inmiddels veertig. Hij won overigens die race en dat jaar het WK, zijn laatste.
Je hebt het over 'de man van het vleugelloze tijdperk'. Dat was niet helemaal waar, want ook op zijn (eigen) brabham zaten, ik denk vanaf 1969, vleugels. Eenmaal maakte hij het zelfs zo bont door, naast de welbekende vleugel boven de achterwielen, ook een dwarsvleugel (op 2 dunnen stokjes!) boven de voorwielen te bevestigen. Was een bizar gezicht en het voldeed ook niet echt (om maar te zwijgen over het uitzicht van de rijder).

Je noemt John Surtees als de laatste (kampioen) der Mohikanen uit dat tijdperk. Dat is hij samen met Jackie Stewart, hoewel die wel wat jonger was dan Brabham. Maar als je puur het vleugelloze tijdperk bedoelt dan heb je gelijk, want hoewel ook Stewart, bij BRM, enkele jaren vleugelloos heeft gereden, behaalde hij zijn eerste kampioenschap, in 1969, 'met'.

Je aanvulling is correct, in zekere zin kun je beide een overgangsfiguur noemen, maar gezien hun successen zie ik Stewart meer als een representant van de nieuwe lichting Stewart als Surtees van de oude.

[Perton]

Natuurlijk altijd zonde als iemand overlijdt, maar het was voor hem op een mooie leeftijd en naar mijn weten zonder lang ziektebed (al had ie natuurlijk wel wat aandoeningen). Ik denk dat zijn nabestaanden zich niet hoeven te schamen voor wat hij heeft achtergelaten.

[Gerard]

uh? Is dat vandaag pas bekend gemaakt?
triest voor de familie, maar hij heeft wel een mooie leeftijd bereikt.. (88)

[Fietser]

Goed samengevat.
Hij is niet meer: Black Jack, zoals hij liefkozend werd genoemd. Ik weet nog dat hij in 1966 met een lange opgeplakte baard en een wandelstok als een oude opa door de Zandvoortse paddock liep. Practical joke, want de man was inmiddels veertig. Hij won overigens die race en dat jaar het WK, zijn laatste.
Je hebt het over 'de man van het vleugelloze tijdperk'. Dat was niet helemaal waar, want ook op zijn (eigen) brabham zaten, ik denk vanaf 1969, vleugels. Eenmaal maakte hij het zelfs zo bont door, naast de welbekende vleugel boven de achterwielen, ook een dwarsvleugel (op 2 dunnen stokjes!) boven de voorwielen te bevestigen. Was een bizar gezicht en het voldeed ook niet echt (om maar te zwijgen over het uitzicht van de rijder).

Je noemt John Surtees als de laatste (kampioen) der Mohikanen uit dat tijdperk. Dat is hij samen met Jackie Stewart, hoewel die wel wat jonger was dan Brabham. Maar als je puur het vleugelloze tijdperk bedoelt dan heb je gelijk, want hoewel ook Stewart, bij BRM, enkele jaren vleugelloos heeft gereden, behaalde hij zijn eerste kampioenschap, in 1969, 'met'.

Ook Stirling Moss is er nog steeds. Al werd hij uiteraard nooit wereldkampioen, toch past hij voor mij perfect in het illustere rijtje grootheden uit die tijd.

Mee eens. Eigenlijk had Moss ook ooit wereldkampioen moeten worden. Hij was in zijn tijd - zeg, 2e helft jaren '50 - de meest spraakmakende coureur. Briljant, ook met minder materiaal en zeker in de regen. Jongetjes op zeepkisten (bestaan die nog?) die later speelden dat ze Clark, Senna of Schumacher waren, wilden in 'zijn' periode Stirling Moss zijn, ook al werd de man nooit kampioen.

[Franky R.]

@Fietser,


Zeepkisten bestaan nog, inderdaad. Wel is het eea flink 'geëvolueerd'...
http://www.zeepkist.org/zeepkisten-race/zeepkist-maken/


En voor wie op 'een plat stukje Nederland woont'...
https://www.facebook.com/Zeepkistenrace.Rotterdam

[Kootje]

@Fietser,

Hij was zelfs wereldkampioen geweest als hij niet zo'n gentleman was.

In 1958 verloor hij de titel aan Mike Hawthorne nadat hij hem verdedigd had bij de racestewards. Hawthorne riskeerde 'n DQ nadat hij, op advies van diezelfde Moss, 'n stukje heuvelaf en tegen het verkeer in was gereden om zo z'n auto weer aan de praat te krijgen. Dit kostte hem bijna z'n 2e plek in de race en hij zou daarmee 4 punten tekort zijn gekomen om de titel te pakken. Maar Moss was het daar niet mee eens, pleitte Hawthorne vrij en kwam daardoor 1 puntje tekort voor de titel.

Dus ja ... zowel sportief als prive 'n hele grote in zijn tijd.

[0634]

Ik weet nog dat er sprake was van een terugkeer van de Brabhamnaam in de sport: http://www.gppits.net/nieuws/keert_brabham_terug_in_de_f1/ Helaas nooit meer iets van gehoord.

[gloudiesaurus]

Wie schreef dat artikel toen 

Brabham een icoon in de sport. 88 is een mooie leeftijd.

Het zou de naam ook geen eer aandoen als ze als een soort HRT terugkeren...

[0634]

Nee, maar het kan ook anders natuurlijk.